Samru Pal Pal Survrat Nam

Author(s): Shilchandrasuri
Publisher: Bhadrankaroday Shikshan Trust

Page 86

વજકુંડલ
8.
નીકળ્યો.
આખુંયે નગર અને સઘળા નગરજનો પોતાના પ્યારા રાજકુમારને આમ એકાકી અને પગપાળા ચાલ્યો જતો અસહાયપણે જોઈ રહ્યા! સૌ કોઈનાં હૈયાં વીરસેનને ન જવા દેવા અને કાં તો તેની સાથે ચાલ્યા જવા થનગનતાં હતાં, પણ રાજાશા આગળ સૌ લાચાર હતા.
સૌ રડતાં રહ્યા, અને બેફિકર વીરસેન વીરોચિત ગર્વથી ઉન્નત મસ્તકે સૌનાં અભિવાદન ઝીલતોઝીલતો ચાલી નીકળ્યો.
તેના હૈયે ઉમંગ હતો; નવનવા દેશો હવે ખૂંદવા મળશે; અવનવી અજાયબીઓ જોવા મળશે; ભાતભાતના વીર પુરુષોનો સમાગમ થશે; અને ભાગ્યની પરીક્ષા પણ કરી શકાશે.
આ ઉમંગમાં ને ઉમંગમાં તેણે અતિત્વરાથી પોતાના રાજ્યની સ૨હદ વટાવી દીધી.
પણ સરહદ ઓળંગીને નવા પ્રદેશમાં તે આગળ વધ્યો ત્યાં જ એક અણકહ્યું કૌતુક સર્જાયું: એકાએક તેની આસપાસ સેંકડો ઘોડેસવાર સુભટો આવીને વીંટળાઈ વળ્યા, અને તે હજુ કાંઈ જુએસમજે, તે પહેલાં તો એક પડછંદ સુભટ આવીને તેના પગમાં પડી ગયો!
વીરસેને બે હાથ પકડીને તેને ઊભો કર્યો ને જોયું તો પોતાનો અંગત અન પ૨મ વિશ્વાસુ સાથી-સેવક માધવરાય. તે વિસ્ફારિત આંખે તેની સામે જોઈ જ રહ્યો.
કુમારની આંખોનો પ્રશ્નાર્થ માધવ પામી ગયો. તેણે તત્ક્ષણ કુમારના મનનું સમાધાન કરતાં કહ્યું:માલિક! આપની સાથે કોઈએ પણ આવવાની રાજાજીની મના હતી, અમે એનું અક્ષરશઃ પાલન કર્યું છે. પણ આપ આ દેશની સરહદ ઓળંગી જાવ, પછી કોઈ આપની સાથે સ્વેચ્છાએ થાય, તો તે માટે રાજાશામાં કોઈ જાતનો નિષેધ નથી. એટલે અમે, આપના માનીતા અને સદાના સાથી એવા સેવકો, આ જૂથ રૂપે, આજથી આપની સેવામાં ઉપસ્થિત થયા છીએ. આપ ન હો તો આ દેશમાં રહીને અમારે પણ શું કામ છે? જ્યાં