________________
વજકુંડલ
૮૧
અને હજી થોડે દૂર પહોંચ્યા, ત્યાં જ સામેથી વીરસેનનો અશ્વ પૂરપાટ વેગે આવતો દેખાયો. દેખાયો એવી જ વીરસેને દોટ મૂકી, ને મારમાર કરતાં આવી રહેલા પોતાના અશ્વની પીઠ ૫૨ છલાંગ મારીને ચડી બેઠો, ને લગામ હાથમાં પકડી, અશ્વનું મોં ફેરવી વજ્રકુંડલની સાથે થઈ ગયો.
એમાં વળી બન્યું એવું કે આ દોટમાં અશ્વપાલક વીરસેનને ચાબૂક આપી ન શક્યો, તે તેણે દૂરથી ફેંક્યું. ફેંક્યું કે નીચે પડી ગયું. હવે શું થાય? તે લેવું હોય તો પૂરપાટ જતા ઘોડાને ધીમો પાડવો જ પડે.
પણ વીરસેન જેનું નામ! તેણે દોડચે જતાં અશ્વ પર બેઠાબેઠા, અશ્વના વેગને લેશ પણ થોભાવ્યા વિના, ચાલતા અનેે જ વાંકા વળીને ચાબૂક લઈ લીધું, ને રસાલો અસ્ખલિત ગતિથી ચાલતો રહ્યો.
વીરસેનની આ નિપુણતા જોઈને વજ્રકુંડલ તો ચકિત જ થઈ
ગયો!
તેણે મનોમન નક્કી કર્યું કે આજે તો આના બળનાં પણ પારખાં લઈ જ લઉં. આજે રંગ જામ્યો છે, તો લાભ લઈ લેવો. બધા પહોંચ્યા. ઉપવનમાં.
બન્નેનો રસાલો મોટો હતો, અને એમાં શૂરવીર યોદ્ધાઓ પણ ઓછા નહોતા. વજકુંડલે એ બધા યોદ્ધાઓને જુદા તારવ્યા, ને એક હોડ તેમની સામે રજૂ કરીઃ બઘા યોદ્ધાઓ ઘોડેસવારી કરતાંકરતાં જ હાથ વતી સેલ્લ(બાણ જેવડાં નાનાં ભાલાં) સામેનાં વૃક્ષો તરફ ફેંકે; કોનાં સેલ્સ કેટલાં દૂર જાય છે અથવા વૃક્ષમાં કેટલાં ખેતી જાય છે, તે પરથી તેના કાંડાના કૌવતની કસોટી થઈ જશે.
Jain Education International
કુમારની આ હોડ બધાએ હર્ષભેર વધાવી લીધી, ને બધા સેલ્લ હાથમાં લઈ ઘોડે ચડીને થઈ ગયા તૈયાર. એક પછી એક સુભટ પોતાનું પૂરૂં કાંડાબળ વાપરીને સેલ્લનો પ્રક્ષેપ કરવા માંડવો. બન્ને કુમારો બાજ નજરે તેમની હિલચાલ, ક્ષમતા અને નિપુણતાને ચકાસી રહ્યા.
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
