________________
-
પર જ
સમરું પલપલ સુત નામ
-
વારાફરતી દરેક દેરાસરમાં પૂજા, શણગાર, અંગરચના અને જિનભગવાનની ભક્તિના અસંખ્ય ઉપચારોનું મનભાવન આયોજન કરાવ્યું. સાથે જ, નગરમાં અમારિની ઘોષણા પણ કરાવી.
આ પછી કુમારે પોતાના પિતાને તથા મહેમાન બનેલા બન્ને રાજાઓને પોતાની સાથે જિનાલયે આવવા વિયનપૂર્વક અનુરોધ કર્યો, તો તે વાત પણ તે બધાએ સ્વીકારી લીધી. કુમાર આ બધાને હવે એટલો પ્રિય અને માનીતો થઈ પડ્યો હતો, કે તેની કોઈ વાત ઉથાપવાની જાણે તેમનામાં હિંમત જ નહોતી રહી!
કુમારના મનમાં એક જ વાત રમી રહી હતી : આ બધા હંમેશના હિંસાપ્રેમી ક્ષત્રિયો છે. કોઈ ઉપાયે એમને વીતરાગના ઉપાસક જો બનાવી શકાય, તો ઘણાઘણા ઘોર પાપાચારોથી આ બધા ઊગરી જાય. એટલે જેવી બધાએ હા પાડી તેવો જ તેણે આઠે દિવસનો નિત્યક્રમ ગોઠવી દીધો: સવારમાં જેવા બધા પ્રાત:કાર્ય આટોપીને તૈયાર થાય, તેવા જ બધાને રોજ જુદે જુદે દેરાસરે લઈ જવાના, ત્યાં બિરાજતી પ્રભુ-પ્રતિમાઓની મનમોહક મુદ્દાઓ અને અંગરચના વગેરે દ્વારા પ્રગટતી અવનવી ભાવભંગિમાઓનાં દર્શન કરાવવાનાં; વીતરાગ અને વીતરાગતાનો પરિચય કરાવતા જવાનો, અને દેરાસરમાં રચાતા ગીત, નૃત્ય, ભક્તિ, પૂજાના કાર્યક્રમમાં જોડવાના.
ઉત્કૃષ્ટ ભાવ, સર્વોત્તમ દ્રવ્યો, ભક્તિછલકતાં આયોજનો, અને ધર્મવાસિત ભાવુકો – આ ચાર ભેળાં થાય પછી બાકી શું રહે? રાજાઓ તો વાહવાહ પોકારી ગયા!
ખસ-રાજવી ને પરબલસિંહ કહે કે અમે તો અમારા આખા જનમારામાં આવા ભગવાન ને આવી ભક્તિ દીઠાં નથી! આજે લાગે છે કે આ બધું જોઈને અમારાં નેત્રો સાર્થક થયાં છે.
તો રાજા વિશ્વકાંતે તો એમ કહ્યું કે મારો તો જન્મ અહીં થયો છે ને બાલ્યકાળથી આજ સુધીની જિંદગી અહીં જ વહી છે. પણ આ મંદિરો આવાં મસ્ત હોય છે, એમાં આવા કરુણાળુ ભગવાનની શાતાદાયક મુદ્રા પ્રતિષ્ઠિત હોય છે, અને એમનું !
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
