Samveg Rangshala

Author(s): Jayanandvijay
Publisher: Lehar Kundan Group

Page 125

संवेगरंगशाला श्लोक नं. ३५३४-३५७१
मरणविभक्तिद्वारम् उदायिनृपमारक दृष्टान्तः ॥३४॥ ॥३५॥
॥३७॥
॥४०॥
॥४१॥
॥४३॥
॥४४॥ ॥४५॥
॥५१॥
॥५२॥
एगम्मि य पत्थावे, रयणीए पोसहं पवन्नस्स । रन्नो धम्मकहऽत्थं, दट्ठूणं पट्ठियं सूरिं सो झति अइविणीय-तणेण घेत्तूण कत्तियं चलितो । संथारगाऽऽइहत्थो, रायउले सूरिणा सद्धिं चिरदिक्खिओ त्ति संजम - रओ त्ति सुपरिक्खिओ त्ति काऊण । न निसिद्धो सूरीहिं, गया ततो रायभवणम्मि ॥ ३६ ॥ तत्तो य पोसहं गाहिऊण, भूमीवइं सुचिरवेलं । कहिऊणं धम्मकहं, सुत्ता रयणीए मुणिवड़णो तेसिं चेव समीवे, राया वि हु निद्दमुवगतो सहसा । अह ते निब्भरसुते स दुट्ठसिस्सो विजाणित्ता रन्नो कंठम्मि निवेसिऊण, तं कत्तियं विणिक्खन्तो । साहू ति न य निसिद्धो वच्चंतो जामइल्लेहिं | अह कंककत्तियाछिन्ना-कंठनि (न) वरुहिरभूरिपवहेण । सित्तसरीरो सूरी, झति विबुद्धो नियं दठ्ठे वावाइयं विचिंतइ, तस्स कुसीसस्स नूण कम्ममिमं । ता जड़ पाणच्चायं, इन्हिमऽहं नो करिस्सामि तो पवयणस्स खिंसा, होही सव्वत्थ धम्मनासो य । इति चिन्तिऊणमऽणसण-पमुहं सव्यं विहिं काउं ॥४२॥ तं चेव कत्तियं नियय - कंठदेसम्मि ठावइताणं । कालं कुणइ महप्पा उस्सग्गऽववायविहिकुसलो इय सत्थुब्बंधणपभिइणा वि, आगाढकारणे मरणं । निद्दोसं चिय वृत्तं भत्तपरिण्णं अह भणामि भत्तं हि भुत्तपुव्यं, अणेगसो णेगहा मए एत्थ । जाया तित्ती तत्तो, न तओ तह कहवि जीवस्स कहमन्नहा पुणो वि हु, असुयं व अदिट्ठमिव अभुतं व । अमयं व पढमलाभे, बहुमन्नइ दिवसदिवसे तं॥४६॥ असुइत्तणाऽऽड़बहुविह - वियारपरिणामधम्मुणा तम्हा । किमिमिणा मणसा वि अवज्ज - हेउणा चिंतिएणाऽवि ॥४७॥ इय जाणगप्परिन्नाए, भत्तविसयं हि जं परिन्नाणं । पच्चक्खाणपरिन्नाए, तह य भयवंतवयणाओ ॥४८॥ सव्वं पि असणपाणं, चउव्विहं जा य बाहिरो उवही । अब्भिन्तरो य तं पि हु, जाजीवं वोसिरे सव्वं ॥४९॥ इच्चाइ जाउ तिविहस्स अहव सम्मं चउव्विहस्साऽवि । आहारस्सिह जाव - ज्जीवं पि परिच्चयणरुवं ॥५०॥ पच्चक्खाणं जं तं भत्तपरिन्न त्ति तीए किर मरणं । भत्तपरिन्नामरणं, सप्पडिकम्मं तयं णियमा भत्तपरिन्नामरणं, दुविहं सवियारं मो अवीयारं । सपरक्कमस्स मुणिणो, संलिहियतणुस्स सवियारं अपरक्कमस्स मुणिणो, भत्तपरिन्नं भांति अवियारं । काले अपहुप्पंते, तं पि हु तिविहं समासेणं पढमं जाण निरुद्धं, निरुद्धतरयं च भन्नए बीयं । परमनिरुद्धं तइयं, तेसिं सरूवं पुण भणामि [ दारगाहा ] ॥ ५४ ॥ जो जंघाबलरहिओ, रोगाऽऽयंकेहिं करिसियसरीरो । तस्स मरणं निरुद्धं, अवियारं भण्णए पढमं ॥५५॥ तम्मि वि पुव्युत्तविही, दुविहं तं पि य पयासमऽपयासं । जणनायं तु पयासं, जणे अविन्नायमऽपयासं [दारं ] ॥ ५६ ॥ | बाल-ऽग्गि-वग्घमाऽऽईहिं, सूल-मुच्छा-विसूइयाऽऽईहिं । नच्चा संवट्टिज्जन्त - माऽऽउयं सिग्घमेव मुणी ॥५७॥ | जाय न वाया अक्खिवड़, जाव चित्तं न होइ अक्खित्तं । संनिहियाणाऽऽलोयइ, गणिमाऽऽईणं पि सो ताय ॥ ५८ ॥ एयं निरुद्धतरयं, बीयं मरणं भणंति अवियारं । सो चेव जहाजोगं, पुव्युत्तविही भवइ तम्मि [दारं ] वायाइऽऽएहिं जइया, अक्खिता होज्ज भिक्खुणो वाया । तझ्या परमनिरुद्धं, तइयं मरणं अवीयारं नच्चा संवट्टिज्जंत- माउयं सिग्घमेव सो भिक्खू । अरिहन्तसिद्धसाहूण, अन्तियं सव्वमाऽऽलोए एवं भत्तपरिन्ना, सुयाऽणुसारेण वन्निया एसा । एतो इंगिणिमरणं, भणामि सम्मं समासेणं इंगिज्जड़ चेट्ठिज्जइ, पइनियए, चेव भूपएसम्मि । अणसणकिरिया इमाए, इंगिणी तीए य जं मरणं भन्नइ इंगिणिमरणं, तं चउहाऽऽहारंचायजुत्तस्स । निप्पडिकम्मस्सिंगिय-देसंतोवत्तिणो चेव जो भत्तपरिन्नाए, उवक्कमो भन्निही सवित्थारो । सो चेव जहाजोगं, उवक्कमो इंगिणीमरणे संलिहियदव्यभावो, इंगिणिमरणम्मि बद्धयवसाओ । आइमतियसंघयणो, धीमंतो खामिउं सगणं अंतो बाहिं च ततो विसुद्धमाऽऽरुहिय थंडिलं एक्को । संथरिय तणाइं तहिं, उत्तरसिरमऽहव पुव्यसिरो ॥६७॥ अरिहाऽऽइअंतिगे सो, सीसम्मि कयंऽजली विसुद्धमणो । आलोयणं च दाउं, वोसिरइ चउव्विहाऽऽहारं ॥६८॥ सयमेव अप्पणो सो, करेइ आउंटणाऽऽइकिरियाओ । उच्चाराऽऽड़ विगिंचड़, सयं च सम्मं निरुवसग्गो ॥६९॥ जाहे पुण उवसग्गा, दिव्या माणुस्सया व से होज्जा । ताहे निप्पडिकंपो, ते अहियासेइ विगयभयो ॥७०॥ पत्थिज्जंतो वि ततो, किंनरकिंपुरिसदेवकन्नाहिं । न य सो तहाऽवि खुब्भइ, न विम्हयं कुणइ रिद्धीए ॥७१॥
॥५३॥
॥५९॥
॥६०॥
॥६९॥
॥६२॥
Em
દ્દકા
॥६५॥
॥६६॥
॥३८॥
॥३९॥
100