Book Title: Samveg Rangshala
Author(s): Jayanandvijay
Publisher: Lehar Kundan Group
View full book text
________________
संवेगरंगशाला श्लोक नं. ८६२४-८६६०
॥२५॥
संसारभावनास्वरूपम् – तापस श्रेष्ठिनः दृष्टान्तः - एकत्वभावनास्वरूपम् इगिविगलिंदियजलथल - खयराऽऽदिविचित्ततिरियजोणीसु । सव्वसुरमणुयजोणीसु, नरएसु य भमडिओ बहुसो ॥ २४ ॥ | वहबंधणधणहरणाऽ- वमाणगुरुरोगसोगसंतावा । पत्ता विचित्तरूवा, बहुसो एक्केक्कजातीसु उड्ढं तिरियमऽहे वा, लोयपएसो बि नत्थि सो को वि । पत्ताइं जत्थ बहुसो, न जम्मजरमरणपभिईणि ॥२६॥ | भोगोवक्खरदेहत्त- बंधवहणाऽऽड़कारणत्तेण । बहुसो वि रूविदव्याणि, पत्तपुव्याणि सव्वाणि | सयणसुहिसामिदासत्त - सत्तुभावेहिं परिणया सव्वे । जीवा अणेगसो च्चिय, संसारे संसरतस्स
॥२७॥ ॥२८॥
॥३३॥
“तापसश्रेष्ठिनः दृष्टान्तः"
हद्धी! उच्चियणिज्जो, संसारो जत्थ णिययजणणी वि । मरिऊण होइ दुहिया, पिया य मरिऊण पुण पुत्तो ॥ २९॥ सोहग्गरूचगव्यं समुव्यहंतो जुवा वि मरिऊण । तत्थेव नियसरीरे, जायइ जम्मि किमित्तेण ॥३०॥ जणणी वि भवंडतरपत्त - पुत्तपिसियं पि भक्खए जं च । ही! एतो वि किमऽन्नं, कटुं दुट्ठम्मि संसारे ॥३१॥ | सामी भिच्चो भिच्चो वि, नायगो नियसुओ वि हवइ पिया । जणगां वि चेरिबुद्धीए, हम्मए थी! भवसरूवं ॥३२॥ केत्तियमेत्तं भण्णइ, विविहऽच्छेरयनिहिम्मि संसारे । तावससेट्ठिव्य चिरं, विणडिज्जइ जत्थ जंतुगणो तथाहि-कोसंबीनयरीए, तावससेट्ठि ति आसि सुपसिद्धो । सद्धम्मबाहिरमई, महयर आरंभकरणपरो अच्चन्तगेहमुच्छा-गढिओ मरिउं सए च्चिय गिहम्मि । कोलत्तेणुववन्नो, जाईसरणं च से जायं अन्नम्मि अवसरे तस्स, सूणुणा तस्स चेव कज्जेणु । संवच्छरियविहाण, पारद्धं गुरुपबंधेणं सयणा माहणसमणा, निमंतिया तन्निमित्तमोक्खडियं । मंसं सूयारीए, मज्जासऽऽईहिं तं च हडं अह गिहवइभीयाए, परमंसंडतरम पाउणंतीए । सो च्चिय कोलो हणिओ, झडत्ति तीए उवक्खडिओ तत्तो मओ य सो पुण, तत्थेव घरम्मि पन्नगो जाओ । सूयारिदंसणेण य, मरणमहाभयवसट्टेण सरिया जाई तेणं, तीए वि हु सूवयाररमणीए । पकओ बोलो मिलिओ, जणो वि निहओ भुयंगो सो ॥४०॥ कयपाणच्चागो पुण, नियपुत्तस्सेव पुत्तभावेणं । संयुत्तो सरिऊण य, जाई एवं विचिंतेइ कह नियपुत्तं पियरं, वहुं च जणणि उदाहरिस्सामि । इइ कयसंकप्पो सो, मोणेणं ठाउमाऽऽरद्धो पत्तो कुमारभावं, कालेण समागओ तहिं नाणी । धम्मरहो नाम गणी, समोसढो बाहिरुज्जाणे नाणाऽऽलोएण पलोइयं च को बुज्झिहि त्ति तेण परं । मुणिओ मोणव्वइओ, सो च्चिय तो साहुणो दोणि ॥ ४४ ॥ पुव्यभवप्पंडिबद्धं, गाहं सिक्खविय पेसिया तस्स । पासम्मि बोहणत्थं, तेहिं गंतूण पढिया य ॥४५॥ “तावस! किमिणा मोणव्वएण, पडिवज्ज जाणिउं धम्मं । मरिऊण सूयरोरग, जाओ पुत्तस्स पुत्तो ति" ॥४६॥ अह सो नियभववित्तं, सोऊणं तक्खणेण पडिबुद्धो । सूरिसमीये गंतुं, पडियन्नो तित्थयरधम्मं अलमेत्थ पसंगेणं, संसारे तिक्खदुक्खलक्खाई । पत्ताइं पाविही तह, जीवो धम्मं जड़ न काही | इय खवग ! महादुहहेउ - भूयभवभावगुज्जुत्तो । भवसु तहा जह पत्थुय - मडत्थं लीलाए साहेसि [संसारो] ॥४९॥
॥३९॥
॥४१॥
॥४२॥
॥४३॥
॥४७॥ ॥४८॥
“एकत्वभावनास्वरूपम्"
રૂકા
॥३५॥
॥३६॥
॥३७॥
॥३८॥
॥५०॥
॥५१॥
॥५२॥
जेणं चिय संसारो, एस अणिच्चत्तणेण वत्थूण । अणुवलभणिज्जसरणो, तेणेव जियाण एगतं एगत्तभावणं ता, पइसमयपवड्ढमाणसंवेगो । भावसु छिन्नममत्तो, तत्तं हिययम्मि काऊण एगो आया संजोगियं तु, सेसं इमस्स पाएण । दुक्खनिमित्तं सव्वं, मीत्तुं, मज्झत्थभावं तु जं एक्को च्चिय जीवो, सुहं दुहं वा भवम्मि अणुभवइ । न हु तस्स को वि बीओ, सो वि न अन्नस्स कस्साऽवि ॥ ५३ ॥ एगो एक्को च्चिय सोयंताण, चेव मज्झओ जाइ बंधूणं । न य तं अणुगच्छंती, पियपुत्तकलत्तमित्तजणा ॥५४॥ एक्को करेड़ कम्मं, एक्को च्चिय तम्फलं पि भुंजेइ । जायइ मरइ य एक्को, एक्को हु भवंतरं सरइ ॥५५॥ को केण समं जायइ, को केण समं च परभयं जाइ । को कस्स किं करेइ, कस्स वि को किं च फेडेइ ॥५६॥ अणुसोयइ अण्णजणं, अन्नभवऽन्तरगयं तु बालजणो । न य सोयइ अप्पाणं, किलिस्समाणं भवे एक्कं ॥५७॥ संतं पि समत्थपयत्थ - वित्थरं बज्झमुज्झिउं झति । परलोगा इहलोगे, आगच्छ गच्छ एक्को ॥५८॥ एक्को नरयम्मि दुहं, सहइ न भिच्चा न बंधुणो तत्थ । एगो सग्गे वि सुहं, भुंजइ न य से परे सयणा ॥५९॥ एक्को च्चिय भवपंके, किलिस्सइ नेव से वरायस्स । इट्ठो दिट्ठिपहे वि हु, निवडड़ समसोक्खदुक्खसहो ॥६०॥
242
Page Navigation
1 ... 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308