Samveg Rangshala

Author(s): Jayanandvijay
Publisher: Lehar Kundan Group

Page 265

संवेगरंगशाला श्लोक नं. ८५५२-८५८७ ___ भावनापटलद्वारम् - अनित्यभावनास्वरूपम् - नग्गइनृपदृष्टान्तः - अशरणभावनास्वरूपम् एत्तो च्चिय कित्तिज्जइ, मणुन्नभोयणमणुण्णगेहेसु । संतेसु झायइ मुणी, मणोन्नमऽविसन्नमणजोगो ॥५२॥ तन्न अवेक्वाकारण-विरहेणं भावणा वि सच्चमिणं । नवरं मणोनिरोहा-समत्थमुणिणो पडुच्च इमा ॥५३॥ जे पुण अणप्पतरविरिय-जोगसामत्थनिहयमणपसरा । पसरंततिव्यपरक्य-वियणायाउलियतणुणो वि ॥५४॥ भिंदंति थेवमेतं पि, नो सुहज्झाणमुज्झियकसाया । खंदगसिस्साणं पिव, किं तेसिं बज्झहेऊहिं ॥५५॥ तह सवसे चेव सुहाउसुहम्मि, भाये वरं सुहो स कओ । साहीणाऽमयमुज्झिय, को नाम विसं गहेज्ज बुहो॥५६॥ ता भो देवाऽणुप्पिय!, पियं ममेयं ति निच्छयं काउं । मोक्छेक्कबद्धलक्खो, होसु सया भावणासारो ॥१७॥ भीमभवुभंतेहिं, भाविज्जंतीह भव्यभविएहिं । जं तेहिं इमासिं भाव-णत्ति विहियं निरुत्तं पि ॥८॥ जा किर एगंतसुहो, भावो सो चेव भावणाउ वि । जाउ वि भावणाउ, ता एवेगंतसुहभावो
॥५९॥ सो भावो बारसहा, अहवा ताउ भवंति बारसहा । सो ताउ य सुहा पुण, संवेगरसाइरेगाओ ६०॥ तो तस्स कए कमसो, भावेज्ज अणिच्वयं असरणतं । संसारं एगत्तं अन्नत्तं तह य असुइत्तं भावेज्ज आसवं संव-रं च कम्माण निज्जरं तह य । लोगसहायं° बोहीए, धम्मगुरुणो य दुलहत्तं ॥२॥
“अनित्यभावनास्वरूपम्" - संसारसमुत्थसमत्थवत्थु-सत्थस्स एत्थ बारसगे । भावेज्जा पढम चिय, निच्चमडणिच्चतणं एवं
६३॥ विज्जु व्य जोव्वणं संप-मा वि संझडभरागरेह व्य । जलबुब्बुओ व्य जीविय-मडच्चतमणिच्वमेवमहो! ॥६४॥ मायापिइपुत्तेहिं, मित्तेहि य परमपेमपत्तेहिं । जो संवासो सो वि हु, अणिच्चयाकवलिओ सयो ॥६५॥ देहो सुभगत्तमडहीण-पुन्नपंचेंदियत्तणं रुवं । बलमाऽऽरोग्गं लायन्नसंपया सयलमऽवि अथिरं ॥६६॥ भवणवइवाणमंतर-जोइसकप्पाऽऽइपभवदेवाणं । सव्वाणं पि ह सव्वं पि, देहरूवाऽऽइ वि अणिच्वं ॥६॥ भवणेहिं उपवणेहि य, सयणाऽऽसणजाणवाहणाऽऽईहिं । जो संजोगते सो वि ह, इहपरलोगेसु वि अणिच्चो ॥६८॥ एगपयत्थडणुमाणेण-ऽणिच्वयं निच्छिऊण सव्वगयं । धन्ना धम्मम्मि समुज्ज-मंति नग्गइनरेंदो व्य ॥६९॥ तथाहि
"नग्गइनदपदृष्टान्तः" | गंधारजणवयवई, नग्गइनामो निवो सनयरीओ । बहुहयगयरहसंठिय-सामंतसमूहपरियरिओ
॥७०॥ महुसमयसमागमसोह-माणवणराइपेच्छणट्ठाए । नीहरिओ महया रिद्धि-समुदएणं विरायतो
॥७१॥ अह पेच्छइ अद्धपहे, उम्मिल्लमहल्लपल्लवसिरिल्लं । मयरंदबिंदुपिंजरिय-मंजरीपुंजरमणिज्जं
॥७२॥ उग्गायंतं व भमंत-भमरनिउरुंबगुंजियमिसेण । पवणपणोल्लिरसाहा-भुयाहिं पारद्धनद्वं व
॥७३॥ मयमतपरहयारव-मिसेण मीणज्झयं थणंतं व । नीरंधपत्तपरियर-परिकिण्णं तरुणचयतलं
॥७४॥ अह तस्स रम्मयागुण-रंजियहियएण राइणा तेणं । कोऊहलेण गहिया, जंतेणं मंजरी एक्का
॥७५॥ तो निययसामिमग्गाड-णुगामिसेवगजणाण मज्झाओ । केणाऽवि मंजरीपत-गुच्छमध्वरेण साहडग्गं ॥६॥ केणाऽवि हु पल्लववय-मडन्नेणमडपिक्कफलभरं पि दढं । गिण्हतेणं विहिओ, खणेण खाणु व्य सो रुक्खो ॥७७॥ राया वि पयट्टरहट्ट-जंतचिक्कारबहिरियदिसेसु । उप्पित्थपउत्थ व तीसे, वियसिरसिसिरप्पएसेसु ॥८॥ पसरंतपरिमलुप्पील-मिलियभसलाऽऽवलीमणहरेसु । उज्जाणेसुं विहरिय, खणमेक्कं पडिनियत्तंत्तो ॥७९॥ | तेण पहेणं चूयं, अपेच्छमाणो य पुच्छती(इ) लोयं । सो कत्थ चूयसाहि त्ति, दंसियो तयऽणु लोगेण ॥८॥ सो खाणुसरिसरुवो, ताहे विम्हियमणेण भणियमिणं । किं एरिसो ति सिट्ठो, लोगेण वि पुचवुत्तो आयन्निऊण तं नर-वई वि संजायपरमसंवेगो । परिचिंतिउं पवत्तो, अच्वंतं सुहुमबुद्धीए
રા धी! थी! भवदुब्बिलसिय-मडहो न जत्थडत्थि यत्थु किंपि तयं । सव्वंगीणं पत्थं, जं नेवाणिच्वयाए सया ॥८३॥ चूयाउणुमाणओ च्विय, अणिच्वयऽक्वंतसव्ववत्थूसु । किं पडिबंधट्ठाणं, ससरीराऽऽइसु वि विउसाण ॥८४॥ इय सो विचिंतिऊणं, रज्जं अंतेउरं पुरं चेच्चा । पत्तेयबद्धलिंगो, जाओ समणो महासत्तो
॥८५॥ एवं सोच्चा सुंदर!, विजणम्मि गीयसाहुसहिएण । भावेयव्वा तुमए, अणिच्वया सव्वभावाणं
ધી ____ “अशरणभावनास्वरूपम्" - जेणेव समत्थाण वि, भयुत्थवत्थूण दढमऽणिच्चतं । तेणं चिय तेहिंतो, सरणं पि न किंपि पाणीणं ॥७॥
240