Book Title: Samveg Rangshala
Author(s): Jayanandvijay
Publisher: Lehar Kundan Group

View full book text
Previous | Next

Page 238
________________ संवेगरंगशाला श्लोक नं. ७५७०-७६०५ अरिहंतादिभक्तिद्वारम् - कनकरथनृपदृष्टान्तः “अरिहंतादिभक्तिद्वारम्" - अरिहंत सिद्ध' चेइय-आयरि उज्झाय साहुणो ति इमं । छक्कं सिवपुरपयवी-सत्थाहसमं मुणेऊण ॥७०॥ हे खवग! हरिसपयरिस-यसवियसियहिययसररुहस्संतो । भतीए धरसुं सम्म, निविग्धं पत्थुयडत्थकए ॥१॥ एगा वि किर समत्था, जिणभत्ती दुग्गई णियारेउं । दुलहाई लहायेउं, आसिद्धिपरंपरसुहाई ॥७२॥ किं पुण परमेसरसिद्ध-चेइयाऽऽयरियवायगाऽऽईसु । भत्ती न होज्ज संसार-कंदनिक्कंदणसमत्था ॥७३॥ विज्जा वि ताण भत्तीए, सिद्धिमुवयाइ होइ फलदा य । किं पुण निव्वुविज्जा, सिज्झिहिइ अभत्तिमंतस्स ॥७४॥ तेसिं आराहणनाय-गाण न करेज्ज जो नरो भतिं । विहलेइ संजमं सो, ऊसरमहिययियसालिं व ॥५॥ बीएण विणा सस्सं, इच्छइ सो यासमडब्भएण विणा । आराहणमीहइ जो, आराहगभत्तिविरहेण ॥६॥ विहिववियस्स वि सस्सस्स, जह य निप्फावगं भवइ वासं । तह आराहगभत्ती, तवदंसणनाणचरणाणं ॥७७॥ | एक्केक्कगोयरा वि ह, अरिहाइसु सहपरंपरं जणड़ । भत्ती उ कीरमाणा, कणगरहनियो: तहाहि "कनकरथनूपदृष्टान्तः" । सुंदरपइक्यरक्खा, सुदीहरऽच्छा सुवच्छकलिया य । जा महिल व्य विरायइ, तीसे मिहिलाए नयरीए ॥७९॥ आसी कणगरहनियो, जस्स रविस्स व पयावपसरेण । हयमऽरिकुलमऽसिरीयं, संकुइयं कुमुयसंडं व ॥०॥ पणइजणजणियतोसं, अवरोप्परदूरवज्जियपओसं । तस्स य नीइपहाणं, रज्जसुहं भुंजमाणस्स ॥८१॥ एगम्मि अवसरे रयण-रुइरसिंहासणे निसन्नस्स । दूरोणामियसिरसा, विण्णत्तं संधिपालेण ॥८२॥ देव! महडच्छरियमिम, जं जिप्पड़ दिणयरो वि तिमिरेण । केसरिकिसोरकेसर-सडा वि तोडिज्जइ मिगेण ॥८३॥ चिरकालपेसियं तुम्ह, संतियं तित्तियं पि चउरंडगं । सेन्नं भज्जइ उत्तर-दिसिनाहमहिंदसीहेण ॥८४॥ किर तप्पउत्तिविणिउत्त-गूढपुरिसेहिं सिग्घमाऽऽगंतुं । इन्हेिं चिय मह कहिओ, जहट्ठिओ समरयुत्तंतो . ॥५॥ तत्थ य जो तुम्ह पसाय-ठाणमाऽऽसि कलिंगनरनाहो । सो पडियक्त्रेण सम, पडियन्नो भेयमविलज्जो ॥८६॥ कुरुदेसाऽहिवई वि हु, तुह सेणाऽहिवपओसदोसेण । तव्येलमडवक्कंतो, रणंडगणाओ अदक्खिन्नो ॥७॥ अन्ने य कालकुंजर-सिरिसेहरसंकराऽऽइसामंता । ओसरिया समराओ, ठूण विसंहयं सेन्नं . ॥८८॥ एवं च मत्तकरिकर-चूरिजंतप्पहाणरहनियहं । रहनियहचूरणतट्ठ-तुरयहम्मतनरनियरं ॥८९॥ नरनियरपडणदुग्गम-मग्गाऽऽउलसंचरंतवरसुहडं । वरसुहडपरोप्परभिडण-याउलिज्जंतसेन्नजणं सेन्नजणमक्कपोक्कार-योलनासंतकायरनरोहं । हयजोहं जमगेहं. तह सेन्नं पावियं रिउणा ॥९१॥ एवं सोच्चा भालयल-घडियविगरालभिउडिणा रन्ना । ताडाविया गरुरया, पयाणयाऽऽवेइया भेरी ॥९२॥ अह मेहसंघनिग्घोस-निभरेणं रवेण लहु तीए । मुणियपयाणपओयण-मुयट्ठियं चाउरंगबलं ॥९३॥ ताहे तेणाऽणुगओ, कणगरहमहीयई दढं कुयिओ । अविलंबियप्पयाणेहिं, सत्तुणो भूमिमऽणुपत्तो . ॥९४॥ अह तं आगयमुवलक्खिऊण, उव्यूढगाढरहसेण । पडिरिउणा पारद्धो, सुमहंतो समरसंरंभो ॥९५॥ अह मुक्कचक्कनारायवग्ग, उत्थरिय सुहड तेइण उदग्ग । कंकणमणिकंतिकयाऽवरोह, नं कुपियकयंतह दिट्ठिछोह॥९६॥ मणपवणवेगतुरयाण थट्ट, रिउसेन्निण सह जुज्झिण पयट्ट । हयदंड सहहिं पुंडरीयजाल, भुंजेवि चत्त नं जमिण थाल॥९॥ | पडिवक्खखग्गनिल्लुणियकंठ, रणकम्मणतोसियतियसयंठ । णियसामिकज्जपरिचत्तदेह, क्यकिच्च नाइ नच्चिय सुजोह॥९८॥ रुहिरद्दमडमंडियधरित्ति, रत्तुप्पलेहिं नं रइय भित्ति । दोहंडियकुंजर भूमिवडिय, नं रेहहि अंजणकूड खुडिय ॥९९॥ इय एवंविहसंगरि बहुजणखयकरि, यस॒तइ मिहिलाहियेण । नियकुंजरु चोयाविउ रणपहे ठाविउ, रिउसवडम्मुहु दुद्धरिण ॥७६००॥ एत्थंतरम्मि मंतीहिं, जंपियं देव! विरमह रणाओ । मा पूरह सत्तूणं, मणोरहे नियह नियसतिं ॥१॥ एसो हि उत्तरदिसा-नराडहियो समरकम्मपरिहत्थो । तियसकयपाडिहेरो. पयंडपक्खो महासत्तो एयं गूढचरेहिं, णिवेइयं अम्ह संपयं चेव । ता न खमं खणमेतं पि, अच्छिउं एत्थ थाणम्मि ॥३॥ अजहाबलमाऽऽरंभो य, देव! मूलं वयंति मच्चुस्स । ता सव्यपयारेहिं यि, अप्प च्चिय रक्खियव्यो ति ॥४॥ अविदलियबलो इण्हिं पि, जड़ तुमं देव! विरमसि रणाओ । ता अकलियमझो निय-पुरिं पि पावेसि निबिग्घ॥५॥ 213

Loading...

Page Navigation
1 ... 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308