Book Title: Samveg Rangshala
Author(s): Jayanandvijay
Publisher: Lehar Kundan Group
View full book text
________________
संवेगरंगशाला श्लोक नं. ४२०५-४२४०
शिवभद्राचार्य दृष्टान्तः
॥५॥ ॥६॥ ॥७॥
तह परिगलंतसोयं, निच्वं आसंगलंतसोयं च । सुयदाणगहणविहिणा, सीयासीओयहरयं व कालपरिहाणिदोसा, एत्तो एक्काऽऽइगुणविहीणं पि । अप्पलहुदोसयंतं पि, सेसबहुगुरुगुणोवेयं एवंविहं सुसिस्सं, सूरी रिणमोयणं करिउकामो । आपुच्छिताण गणं, गणाहियत्ते निरुवेज्जा नवरं गुरुसीसाणं, दोण्हं पि हु पवरचंदबलकलिए । उच्चट्ठाणट्ठियसव्य-'सुहगहालोगिए लग्गे नीसेससंघसहिओ, हिओवउत्तो गणे गणवई सो । सुत्तुत्तविहाणेणं, निययपयं निसिरइ तम्मि
॥९॥ अह संघसमक्खं चिय, सुत्तुत्तविहीए चेय निस्संगो । अणुजाणेइ दिसं सो, एस दिसा भे ति भणमाणो ॥१०॥ जो पुण सविसेसाऽसेस-गुणगणोवेयपुरिसविरहम्मि । कइवयसुगुणुववेयं पि, तदवरस्समणऽवेक्वाए ॥११॥ नियए पयम्मि न ठवेज्ज, नेव तस्साऽणुजाणइ दिसं पि । सो हारेज्ज सकज्जं, गणं च सिवभद्दसूरि व्य ॥१२॥ तहाहि
"सियभद्रसूरि कहा" कंचणपुरम्मि नयरे, सुयरयणमहोयही महाभागो । आसि सिवभद्दसूरी, बहुसिस्सगणस्स चक्नुसमो ॥१३॥ सो य महप्पा एगम्मि, अवसरे रयणिमज्झसमयम्मि । कालपरिन्नाणडट्ठा, अवलोयइ नहयलं जाय . ॥१४॥ तावुच्छलन्तजोन्हा-पवाहधवलियसमग्गदिसिचक्कं । समकालं पेच्छइ हरिण-लंछणाणं जुगमकम्हा ॥१५॥ मइसंमोहा किं दिट्ठि-विब्भमो किं विहीसिया किं वा । इति विम्हियचित्तेणं, तेणुट्ठविओ अवरसाहू | भणितो य भद्द! पेच्छसि, गयणे हरिणंडकमंडलजगं किं । तेणं पयंपियं एक्क-मेव पेच्छामि निसिनाहं ॥१७॥ तो मुणियइणा नायं, नूणं प्रज्जतपत्तमिव जीयं । तेणेसुप्पाओ मे, अदिट्ठपुव्यो पजाओ ति
॥१८॥ न कयाइ जेण चिरजीवि-णो जणा एरिसे उ उप्पाए । पेक्वंति विम्हयकरे, परेसिमडच्चतम घडते ॥१९॥ | अहवा किडमणेण विगप्पिएण, उप्पायविरहओ वि जियं । तिणयडग्गलग्गजलमिय, न चिराऽवत्थाणमऽणुभवइ॥२०॥
ता किमिह चोज्जमऽह किंव, वाउलतं क एव संमोहो? । अणुसमयविणस्सिरजीवि-यव्वजुत्ताण सत्ताण ॥२१॥ चिरकालकलियनिम्मल-सीलाणं घोरचरियसुतवाणं । परमऽभुदयनिमित्तं, मरणं पि मणोरई कुणइ ॥२२॥ अणुयज्जियसद्धम्मा अपोढपाहेज्जदूरपहिय व्य । परभवसंकमकाले, जे ते पुण दुत्थिआ होति ॥२३॥ तम्हा पडिरूवगुणम्मि, सयलमुणिलोयलोयणाऽऽणंदे । आरोविऊण गणभर-मेगम्मि नियविणेयम्मि ॥२४॥ अच्वंतविगिट्टविसिट्ट-तवविसेसेहिं संलिहियकाओ । दीहरसामन्नफलं, एगग्गमणो उवचिणामि
॥२५॥ नवरं सिस्साणमिमाण. कोवि कोवाडउरो सहावेण । को वि य वियक्वणो नेव, सत्थपरमात्थबोहम्मि ॥२६॥ को वि य वियलो रुवेण, को वि सिस्साडणवत्तणे अविऊ । को वि य कलिप्पिओ को वि, लोभमायाऽभिभूतो य॥२७॥ को वि पभूयगुणो वि हु, थद्धो हा! किं करेमि सव्वगुणो । नेवत्थि कोवि गणहर-पयमिममाऽऽरोविमो जस्स॥२८॥ भन्नइ य इमं गणधर-पयं हि जो ठवइ किर कुपत्तम्मि । जाणतो वि सिणेहा, सो पदयणपच्चणीओ ति ॥२९॥ | इय दुक्कहयाए तहाविहेहिं, केहि वि गुणेहिं जुतं पि । सिस्सगणं अवगणिउ, अविभायियभाविराऽणत्थो ॥३०॥ कालाऽणुरूवकायव्य-मूढभावो तहाविहं किंचि । संलेहणं रेत्ता, भत्तपरिण्णं चिय पवन्नो
॥३१॥ तम्मि य तहट्ठिए जा न, सारणावारणाऽऽइ संभवति । ताव वणवारणा इव, सीसावि निरंकुसीहूया ॥३२॥ तह अप्पणो उहा-परं पहुं पेखिऊण निरवेक्वा । तप्पडियरणाऽऽइपओ-यणेसु मंदाऽऽदरा जाया ॥३३॥ सूरी वि ते तहा पे-च्छिऊण हिययम्मि धरियसंतायो । असमत्थिउत्तिमट्ठो मरिउं असुरेसु उप्पन्नो ॥३४॥ सीसगणो वि य बाढं, नायगविरहेण नयरलोगो व्य । अक्कंतो अइनिक्किच-पमायरिउसुहडचक्केण
॥३५॥ | सिढिलियमुणिकायव्यो, कोउयमंताऽऽइएसु बढ्तो । जाओ य सामिविरहे, आभागी अणत्थसत्थाण ॥३६॥ | एएण कारणेणं, मज्झिमगुणसंगयं पि ठविय पए । तबिहियगणाऽणुन्नो, गणी जएज्जुत्तिमट्ठम्मि રૂણા इहरा पवयणखिंसा, धम्मभंसो य मग्गवुच्छेओ । अहिगरणं धम्मुम्मुह-विप्परिणामाऽऽइया दोसा . इय कुगइतिमिरदिणयर-पहाए संगरंगसालाए । मरणरणजयपडागो-वलंभनिबिग्घहेऊए
॥३९॥ आराहणाए पडिदार-दसगजुत्तस्स बीयदारस्स । गणसंकमस्स भणियं, दिस ति पढम पडिदारं ॥४०॥ 1. सुहगहाभोगिए पाठां०। 2. दुक्कहयाए = अरुचिमत्वेन ।
119
Page Navigation
1 ... 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308