Book Title: Samveg Rangshala
Author(s): Jayanandvijay
Publisher: Lehar Kundan Group

View full book text
Previous | Next

Page 233
________________ संवेगरंगशाला श्लोक नं. ७३६२-७४२६ विकथास्वरूपम् - गुणकरस्त्रियादिकथास्वरूपम् ॥९२॥ ॥९३॥ ॥९४॥ ॥९५॥ ॥९६॥ ॥९७॥ उद्दामसद्ददुंदुहि-झंकारमिलंतमंतिसामंतो । करितुरयचक्किपाइक्क - चक्क अक्कतमहिवीढो करिपट्ठिसंनिविट्ठो, ससिसच्छहछत्तचामराऽऽडोयो । नयराउ नीड़ राया, राया व सुराण रिद्धीए | वियरितु चित्तकीलं, कीलागिरिकाणणाऽऽइसु जहिच्छं । तुरयखुरुक्खयखोणी - रयधूसरसयलसेन्नजणो भूभंगमोक्कलिज्जंत-जंतसामंतकप्पियपणामो । अणवज्जवज्जिराऽऽउज्ज - मेस राया पुरमईड़ बलवाहणं तु भण्णइ, गयहययेगसरकरहपभिईयं । तव्वण्णस्सख्या, बुच्चड़ बलवाहक | हयगयरहजोहसमूह - दुम्महुम्महियभूरिरिउयग्गं । एवंविहं न सेण्णं, मन्ने अन्नस्स नरयइणो कोट्ठाऽगारा धन्नाऽऽलया उ कोसो य होड़ भंडारो । तव्वण्णणं तु जं सा, कहा वि तन्नामपुव्वा उ ॥९८॥ | नियभुयपरक्कमक्कन्त-रायकोसेहिं निच्चयड्ढतो । नियवंसजपुरिसपरं - पराऽऽगओ जयड़ से कोसो इच्चेयाओ चउरो, विगहाओ इमीसु कीरमाणीसु । जे दोसा ते भणिमो, तत्थित्थिकहाए ता पढमं ॥ ७४००॥ | दढमडप्पणो परस्स य मोहस्सुद्दीरणं थिइकहाओ । उद्दीरियमोहो पुण, दुरुज्झियलज्जमज्जाओ किं किं न चिंतइ मणे, असुहं किं किं न जंपड़ गिराए । काएण किं व न कुणड़, कए य तह पवयणुड्डाहो॥२॥ इत्थीकहं कहतं, सोउं दठ्ठे च जेण छेयजणो । उग्गाराऽऽगारेहिं, इयमित्तो एसइइ कलड़ |जओ ॥९९॥ ॥१॥ ॥३॥ तहा ॥४॥ ॥५॥ ॥७॥ वंकभणियाई कत्तो, कत्तो अद्भऽच्छिपेच्छियब्वाई । ऊससियं पि मुणिज्जइ, वियड्ढजणसंकुले गा एवं परेहिं परिकलिय- मज्झसारस्स तस्स तुच्छस्स । बंभव्यए वि कीरइ, नूणमऽसंभावणा न कहं संभावणाचुतो पुण, चिंतन एवं पि णत्थि साहुतं । ता तं कयं वरं जं, अप्पाऽभिमयं ति तो मूढो ॥६॥ इय चिंतिउं पमायइ, न अट्ठदसठाणगाई पेहेड़ । हंभो ! उत्थ दूसमाए, दुप्पज्जीवीपभीईणि इय इत्थिकहादोसा, अहया कमसो कहाचउक्के वि । दोसे भणामि ठाणंडत-रुतगाहाचउक्केण आयपरमोहुदीरण- उड्डाहो सुत्तमाऽऽइपरिहाणी । बंभव्यए अगुत्ती, पसंगदोसा उगमणाऽऽई आहारमंडतरेण वि, गेहीओ जायए सइंगालं । अजिइंदियओ परिया - याओ य अणुण्णदोसा य रागद्दोसुप्पत्ती, सपक्खपरपक्खओ उ अहिगरणं । बहुगुण इमो त्ति देसो, सोउं गमणं च अन्नेसिं |चारियचोराऽभिमरे - हि य मारियसंककाउकामा वा । भुत्ताऽभुत्तोहाणे, करेज्ज वा आससपओगं ॥८॥ usu ॥१०॥ ॥११॥ ॥१२॥ तहा ॥१४॥ ॥१५॥ ॥१७॥ जो जं किर कहइ कहं, सो तप्परिणामपरिणओ संतो । तं कहइ सउक्करिसं, काउं तरलिज्जइ य पायं ॥ १३॥ तरलियचित्तो य नरो, संतमऽसंतं पि पत्थुयऽत्थगयं । गुणदोसं आरोवइ, ता तस्स असच्चयाइत्तं | रुइयऽत्थपयरिसाऽऽरो-वणं च रागाउ होंति तह दोसा । तप्पडिवक्खनिरसणं, एवं पुण रागिदोसितं तम्हा असच्चवाइत १ - रागि २ - दोसित ३ - कारणं विकहा । सव्या वि वज्जणिज्जा, अवज्जहेउ ति साहूणं ॥ १६॥ विगहा परो पमाओ, विगहा सद्धम्मझाणविग्घयरी । विगहा अबोहिबीयं, विगहा सज्झाय - पलिमंथो विगहा अणत्थजणणी, परममऽसंभावणापयं विगहा । विगहा असिट्ठययी, लहुयत्तणकारिया विगहा विगहा य समिइमहणी, विगहा संजमगुणाण हाणिकरी । विगहा गुत्तिविवत्ती, कुवासणाकारणं विगहा तम्हा विगहाउ विवज्जिऊण, हे अज्ज! होज्ज तं निच्चं । निव्याणंऽगमऽयंझं, सज्झायं पड़ पयत्तपरो तप्परिसंतो संतो, संतोसं चिय मणे परिवहंतो । संजमगुणाऽविरुद्धा, ता चेय कहा कहेज्ज जहा “गुणकरस्त्रियादिकथास्वरूपम्" ॥१८॥ ॥१९॥ ॥२०॥ ॥२१॥ ॥२२॥ ॥२३॥ तेलोक्कतिलयकप्पं, पसविता पुत्तरयणमंऽतम्मि । अन्तगडकेवलितं, पत्ता मुतिं च मरुदेवी | पासंडिवयणपवणु-च्छलंतमिच्छत्तपंसुपडलेण । पिहियपहं पि न विहियं, दंसणरयणं च सुलसाए इयं धन्ना इय पुन्ना, अन्ना मन्ने जयम्मि नत्थित्थी । भुवणगुरुग्गिन्नगुणा, सुए वि सा चेव जं भणिया ॥२४॥ रागद्दोसविउत्तं, संतं बायालदोसपरिचत्तं । संजमपोसपवित्तं, निच्चमुवट्ठभियचरितं सुत्तुत्तविहिनिउत्तं, सुमुहाजीवित्तमेत्तसंपन्नं । जुत्तं भत्तं भोतुं, उत्तमसाहुत्तणनिमित्तं ॥२५॥ ॥२६॥ 1. विरइत्तू B I 208

Loading...

Page Navigation
1 ... 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308