Book Title: Kalpsutra Part 01 Sthanakvasi
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
श्रीकल्प
कल्प
सूत्रे
मञ्जरी
||३१२॥
टीका
टीका-'तए णं से' इत्यादि । ततः खलु स नन्दमुनिः षड्विंशतितमे भवे प्राणते कल्पे पाणताभिधाने दशमे कल्पे पुष्पोत्तरावतंसके-पुष्पोचरावतंसकनामके विमाने मुकुटमण्डितमौलिः-मुकुटेन मण्डितो-भूषितो मौलिः शिरो यस्य स तथा-मुकुटालङ्कृतमस्तकः, कुण्डलालङ्कृतकर्णः-कुण्डलाभ्याम् अलङ्कृतौ सुशोभितौ कणों यस्य स तथा-परिधृतकुण्डलः, प्रलम्बहारविराजितवक्षस्थल:-प्रलम्बा लम्बमानो यो हारः, तेन विराजित-सुशोभितं वक्षस्थलं यस्य स तथा वक्षसिधृततारहारः, मुक्तामालाकरम्बितकण्ठदेश:-मुक्तामालाभिः करम्बितोच्याप्तः कण्ठदेशो यस्य स तथा-कण्ठे धृतमुक्तामालः, परिहितदिव्यवस्त्रः-परिहितं परिधृतं दिव्यवस्त्रं येन स तथा-दिव्यवस्त्रधारी तथा सितमेचे शुभ्रमेघे विद्युदिव विद्योतमानः देदीप्यमानो निश्चलमत्स्यद्वयमिव लोचनयुगलं नेत्रद्वयं इस प्रकार वह देव वहां बीस सागरोपम की आयु पर्यन्त, भावी तीर्थकर होने से निमोह-अनासक्त होकर देवलोक के योग्य सुखों का अनुभव करते हुए रहने लगे। ॥ मू०३६ ।।
टीका का अर्थ-'तए णं से' इत्यादि। वह नन्दमुनि छब्बीसमे भव में, प्राणत नामक दसवें देवलोक में, पुष्पोत्तरावतंसक नामके विमान में बीस सागरोपम की आयु वाले महान् ऋद्धि के धारक देव के रूप में उत्पन्न हुए। उत्पत्ति के समय में देव का स्वरूप इस प्रकार का था-उनका मस्तक मुकुट से सुशोभित था। उनके दोनों कान कुडलों से शोभायमान थे। वक्षस्थल पर लटकता हुआ लंबा हार विराजमान था। मोतियों की मालाओं से उनका कंठ व्याप्त हो रहा था। उन्होंने दिव्य वस्त्रों को धारण किया था। शुभ्र मेघों में जैसे बिजली देदीप्यमान होती है, उसी प्रकार वह देदीप्यमान थे, तथा पलक नहीं गिरने के कारण स्थिर मत्स्ययुगल के દેવ ત્યાં વીસ સાગરોપમના આયુષ્ય સુધી, ભાવી તીથ કર થવાના હોવાથી નિર્મોહ-અનાસક્ત થઈને દેવકને યોગ્ય સુખને અનુભવ કરતાં ત્યાં રહ્યાં (સૂ૦૩૬)
टान म-'तएणं से' त्याहितेनन्ह भुनि ७०वीसभाला , प्राएतनामना शभापमा पुष्पोत्तरासत નામનાં વિમાનમાં વીસ સાગરોપમનાં આયુષ્યવાળાં મહાન ઋદ્ધિ ધારણ કરનારા દેવરૂપે ઉત્પન્ન થયાં. ઉત્પત્તિના સમયે તે દેવનું સ્વરૂપ આ પ્રકારનું હતું-તેમનું મસ્તક મુગટ વડે શોભાયમાન હતું. તેમના અને કાન કુંડળો વડે શોભાયમાન હતા. વક્ષસ્થળ પર લટકતે લાંબે હાર શેભતે હતે. મોતીની માળાઓ વડે તેમની ડોક વ્યાપ્ત હતી. તેમણે દિવ્ય વસ્ત્રો ધારણ કર્યા હતાં. સફેદ વાદળમાં જેમ વિજળી દેદીપ્યમાન થાય છે, એ જ પ્રમાણે તેઓ દેદીપ્યમાન હતાં અને પલકારાં નહીં પડવાને કારણે સ્થિર મત્સ્ય-યુગલનાં જેવાં ચન-ન્યુગલ (બન્ને નેત્રો ) ના ધારણ
महावीरस्य
पाणतकल्पिकदेवनामकः षड् विंशतितमो भवः।
॥३१॥
શ્રી કલ્પ સૂત્ર: ૦૧
