________________
-
-
મીઆ તરીકે જૈન પત્રકાર સાંપડે છે
ર૭ જડવાદ એ બુદ્ધિવાદનું જ ફરજંદ છે. બુદ્ધિ જેમ જેમ ખીલતી જાય છે તેમ તેમ જડવાદને વધુ ને વધુ પિપણ મળતુ જાય છે અને વધુમાં વધુ ઝડપથી નાશ કરે એવાં વિશે આકર્ષક રૂપમાં રજુ થાય છે. એ subtle સર્પગતિવાળી બલાનું વિપ ઉતારનાર કઈ મણિ—કે ગારૂડી–હોય તો તે એક જ છે. ચેતનવાદ કે અધ્યાત્મવાદ ,
હારી વિચારણા મિ. પાતકની ખાંસીથી અટકી પડી. તેણે મને આંતરસૃષ્ટિમાંથી બાહ્ય સૃષ્ટિમાં ખેંચી આપ્ટે અને સ્મરણ કરાવ્યું કે તે હારા જવાબની રાહ જોતા હતા.
મિ. પાતક !” હે કહ્યું “હું બરાબર જાણું છું કે મુઠ્ઠીભર માણસ હારે, ધનને ઈજા લઈ બેસે છે વ્હારે જનતા (masses) દરિદ્રતાને ભોગ બને છે અને દરિદ્રતા શારીરિક તેમજ માનસિક સર્વ “નબળાઈઓની જનેતા છે. એ “રોગ તિરસ્કારથી કે દંડથી મટાડી શકાતો નથી. હારે મુડીવાદીઓમાં ચેતનવાદ ઘૂસે ત્યારે જ જનતાની આ નબળાઈએ નષ્ટ થાય, પણ ચેતનવાદ એવી મહાસત્તા છે કે જેની પધરામણું કરમા ભયંકર ગાજવીજ વગર– હેટામાં હેટી આફત વગર-થતી જ નથી. આફત નબબાન-masses –નાશ કરનાર થઈ પડે, પણ સબળાને વધુ સબળ બનાવે અર્થાત્ એના આત્માને જગાડનાર થઈ પડે અને “જાગેલે” મનુષ્ય જ પછી નબળાઓને ધીમે ધીમે સબળ કરી શકે.”
“મિ શા ! ”, મ્હારા શબ્દોથી ઉત્સાહમાં આવેલ મિ પાતક બોલ્યો “આપનું આ કથન અમારા જૈનધર્મની એક સંસ્થા પર સાધુસંસ્થા પર અને હેની પ્રવૃત્તિની ઉપયોગીતા પર સુંદર પ્રકાશ પાડે છે. ઈતિહાસ પરથી જણાય છે કે આ - ધર્મને પ્રતાપીમાં પ્રતાપી જમાને એ હતો કે જેમાં હેટા
