________________
+
જૈન દીક્ષા
પર
હૃદયમાં ધારણ કરી હોય, હેનાપર જ્હારે' કાઇ ‘આક્રમણ કરે છે ત્હારે યુદ્ધ થયા વગર્ રહેતું જ નથી. યુદ્ધમાં એક યા બીજો પક્ષ ઘાયલ થવાનો અને કદાચિત્ મરણ પણ પામવાનો એ વાતનું યુદ્ધ કરનારને ભાન હોય છે.જ અને તે છતાં તે યુદ્ધ કરે છે; એટલે કે જીવનલાલસા અને મૃત્યુભય એ બન્ને ‘નબળાઇઓ પર જય મેળવ્યેા હોય તેા જ યુદ્ધ થઈ શકે છે. અને એ જ્ઞચ જ ચૈતન્ય છૅ, ચેતનનો પુરાવેા છે; બાકી
'
મિ, પાતક-વચ્ચે ખેલવા માટે સ્વને ક્ષમા કરશે, પણ આપના આ શબ્દો ને એકાએક અમારા ધર્મના નામનુ રહસ્ય ઝાડે છે. જૈન શબ્દ અમારા ધર્મના અને અમારા સમાજના નામ માટે પસંદ કરવાનું કારણ હવે હું મળ શકું' છે. તે શબ્દ ત્તિ એટલે જીતવું એ ધાતુપરથી નીકળેલા છે. ‘જૈન’ એટલે નય જેના હૃદયમાં છે તેવા પુરૂષ. હવે હું હુમન્ત્યા કે, જીવનલાલસા અને મૃત્યુલય એ એ નબળાઇ: કે જે સમસ્ત જનતા પર રાજ્ય કરે છે હેના પર જેણે નય મેળવ્યા છે-સંયમ દ્વારા જેણે પોતામાં એ શક્તિ પ્રકટાવી છે તે જ સ્તન છે.
'
"
'
હું:-યથાર્થ કહ્યું, મિ. પાતક ! હવે મ્હારૂં અધુરૂં કથન પૂરૂ કરવા દો. એ ઊઁચ જ ચૈતન્ય છે, ચેતનનો પુરાવા છે, ધર્મના અસ્તિત્વની સાબીતી છે; બાકી ક્રાઈની ઉશ્કેરણીથી કે જ્ઞાનથી સહજસહજમાં ગાળગલાચ; વાનરના, ધક્કામુક્કી કે ઉશ્ક થાય છે તે કાંઈ યુદ્ધ કે લડાઇ નથી પણ ‘ધાંધળ’ છે, અશક્તિની ક્રિયા છે. એક ચૈાહાને કાઈ એવી ક્રિયામાં -ધાંધળ કે દરકમ કે વાનરનક્લુમાં–ઉતારી શકતું જ નથી. ચૈાહો અંદરથી પ્રેરાય સ્ત્યારે જ યુદ્ધક્રિયામાં ઉતરે, અને તે અંદરથી ત્હારે જ પ્રેરાય કે જ્યારે તેણે અંદર—હૃદયમાં-
-
