________________
=
-
જૈન શાસનનું સ્થાન અને અર્થ મહને “જડે' છે - ૧૩૭ કેટિના મનુષ્ય પ્રાણી માટે વ્યવહાર સેવનાર–જન શાસ્ત્રકાર -બેટી નથી જ. બાળક પાસે હમારે એક કોમળ દિલના માણસની અને એક ઝૂરે દિલના માણસની વાત કરવી હોય છે હારે, દિલ નામના સૂક્ષ્મ પદાર્થને જેવાને અશકત એવા એ બાળકને હમે એમ નહિ જ કહો કે અમુકનું દિલ કમળ ન છે અને અમુકનુ દિલ નિષ્ફર છે, પણ કહેશો કે અમુક “ગરીબ ગાય” છે, અને અમુક “રાક્ષસ” છે અનુભવને વાણીદ્વારા મોકલનારે આવા દોષ વહોરવા જ પડશે, બીજો રસ્તો જ નથી. અનુભવી અનુભવી સાથે વાત કરે ત્યારે અલબત સાયન્ટીફીક વાણીનો ઉપયોગ થાય + હમને તે જૈન વિચારકની વાત સાચી હોય તો દીલાસાનું સ્થાન ઉડી જતું લાગ્યું એ પણ હુ હમજી શકું છું પણ ખરેખર વિચારે કે મોક્ષ દૂર હોય એ વધારે દીલાસાભર્યું છે કે નજીક છે, પોતાની અંદર જ હોય એ વધારે - દીલાસાભર્યું છે ”
છેલ્લી વાત સત્ય હોય તો તે વધુ દીલાસાભરી થઇ પડે પણ, મિ. શા ' મહને શાસ્ત્ર પર પણ શ્રદ્ધા છે અને તે વિ‘ચારકની પ્રમાણિતા પર પણ શ્રદ્ધા છે. તે કાંઈ છીછરો, ઉતાવળીએ, માત્ર બુદ્ધિના ધૂમાડાને સત્ય તરીકે માની બેસે તેવો પુરૂષ નથી, બલ્ક બુદ્ધિવાદીઓને તો તે હૃદયવાદી કરતાં ય વધુ ઝાટકી કહાડે છે એટલે એ જે કાંઈ કહે તે બુદ્ધિ અને હૃદય બન્નેના ઉપગપૂર્વક જ કહેતા હોય એટલે તે
1 - અને એટલા માટે ચેકસ જૈન ફિરકાવાળાઓ તથા સનાતની બ્રાહ્મણે એમ આગ્રહ કરતા રહ્યા છે કે શસ્ત્રો વાંચવાનો અધિકાર માત્ર ગવહન કરેલા સાધુને જ હાર્ચ, મુમુક્ષુ અથવા શ્રાવકને નહિ જ એ આગ્રહ મૂળે ખેટ નથી. આજે શાસ્ત્રોનું રહસ્ય નહિ જાણનાર સાધએ એ આગ્રહ કરે છે તે તે ફક્ત પોતાનું મહત્વ જાળવવાન સ્વાર્થ ખાતર' જ.