________________
૧૫૭૬
* જૈન દીક્ષા
-
માનવવૃક્ષના એક અંગ તરીકે નહિ માનનાર દરેક સરકાર અને દરેક પ્રજા એવી જ ભૂલ કરશે અને ભૂલ “અપરાધ' – પરમ્પરાને જન્મ આપશે. એથી ઉલટું, સમષ્ટિભાનના પાયાપર રચાયેલ “જન શાસન સ્વભાવતઃ એમ વિચારશે કે, મહારા હાથે મહારા પગને ઇજા કરી ખરી પણ તે એક ઈજાને ઇલાજ કરવાને બદલે હાથને પણ ઇજા કરી બે ઈજાઓના ભાગ બનવું મહને ન પાલવેઃ એથી તે શરીરવ્યવસ્થા બેવડી જોખમાય. તે વૈરતૃપ્તિને લક્ષ્ય નહિ બનાવતાં પગની ઈજા દૂર ને ચાય હાં સુધી એનું કામ બીજાં અંગોને વહેંચી આપી વ્યવસ્થા જાળવી રાખવા પર ધ્યાન આપશે અને તે જ વખતે, હાથના માનસનો રંગ શોધી તે રોગ દૂર કરવા પ્રયત્નશીલ થશે. (એક અંગની ભૂલ, આખા શરીરનું કામ વધારનાર, આમ જ થાય.) સઘળી ક્રિયાઓનું ઉત્પત્તિ સ્થાન તો માનસ છે; તેથી અનિષ્ટ ક્રિયાઓ અટકાવવા ઇચ્છનારે માનસની ચિકિત્સા કરવી જ પડશે. અનિષ્ટ ક્રિયા-જેને “ગુન્હા” કે “પાપ” કહેવામાં આવે છે તે-જે મનુષ્યોથી થવા પામે તેવા તમામ મનુષ્યોને માનસશાસ્ત્રીઓથી ચાલતી હોસ્પીટલમાં મેકલી હાં હેના માનસની ચિકિત્સા અને તે પર અનેક પ્રકારના અખતરા કરવા જોઈશે, અર્થાત જેલને બદલે હોસ્પીટલે પાછળ બની શકો તમામ ખર્ચ કરે જોઈશ. માનસશાસ્ત્રીઓ જોઈ શકશે કે કેટલાક “ગુન્હા એ માત્ર સ્થાન બદલ (change of place) માંગતા હતા, કેટલાક ભજનપલટો (change of diet) માંગતા હતા, કેટલાક વિચાર પલટો (change of trend of mind)માંગતા હતા, કેટલાકે જેમને જીદગી નિરંતર ત્રાસરૂપ થઈ હોય છે તેવાઓ મરણું બની ગુહામય જીવનમાં ગબડી પડે છે. એવાઓનાં મગજ નિયમિત રીતે વાઘ કે ગીત સાંભળવાથી
