________________
જૈન દીક્ષા
૨૧૬
સત ખાંધી ન શકું. જો કાંઈ ધર્મ કે પીલસુી જાણનારા જ હાતા નથી. સાધુદીક્ષા આપવા જેવી બાબતમાં હું જનતાના કે જનતાના ન્યાયાધીશાના અભિપ્રાયેાથી કારવાઈ જ નિહ. મ્હારે જૈન શાસ્ત્રો જાણવાં જોઇએ. એમના આશયા શેાધવા જોઇએ. એ પછી જ હું કાંઇ પણ અભિપ્રાય પર આવી શકું. કાં એમ પણ ન બનતું હાય કે, હમે કહ્યું- તેમ, આ અમુક સાધુના દીક્ષા કાર્ય સ્વામે જાહેર મિટિંગામાં અને પેપરેશમાં ખળભળાટ થવાથી પબ્લીક અને જોનાં મન prejudiced થષ્ઠ ગયાં હાય અને તેથી જ તેઓ દીક્ષા તેમજ દીક્ષા આપનાર બન્ને તરફ ફીટકાર કરતા હાય. એમ જ હાય તા એમના એ અભિપ્રાય સ્વતંત્ર નહિ પણ પ્રેરિત અભિપ્રાય છે અને તેથી હેની કઈં જ કિમત નથી.
.
..
શાસ્ત્રોના કથન માટે તા, મિ. રશા ! કાઈ તટસ્થ જૈન સાધુની જ મુલાકાત લેવી જોશે. અગર જે વિચારકની હું વાત કરી ગયા વ્હેને મળીએ, કારણ કે તેણે શાસ્ત્રઓ વિચારેલાં છે. Law અથવા કાનુન માટે હું કાંઇ જ ન કહી શકું, હુ તે Practice (કાનુનના અમલ જે રીતે થતા આવ્યા છે તે ચાય છે તે) કહી શકું.
<<
ܕܕ
“ઠીક છે, હુંમે ‘દ્ધિ' કહી બતાવેા. ‘કાનુન' માટે આવતી કાલે જ ક્રાઇ તટસ્થ જૈન સાધુની મુલાકાતની વ્યવસ્થા કરી શકશે ?’
“જી, હા. હું એક એવા સાધુને પિછાનું છું કે જેણે ગૃહસ્થ તરીકે સાધુનિયમેાની પ્રેકટીસ- દશ વર્ષ સુધી કર્યાં બાદ સાધુદીક્ષા લીધી હતી અને તે પણ કાઇ સંપ્રદાય કે સાધુનું વડપણુ સ્વીકાર્યા વગર પેાતાના આત્મા અને મહાવીરવચનની જ - સાક્ષીએ. એણે બધે ભટકીને બની શક્યું તેટલા આચાર્યાં અને
.
