________________
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
૨૩૮
જન દીક્ષા, * મહું મિ. પાતકને આંગળીથી તે બતાવ્યું. તેણે પિતાનું નાક દાખ્યું. “કમનશીબ માણસ –કે અકસ્માતને ભોગ થયો હશે”
કે કોઈ હિતશત્રુએ દગો દીધે હશે! ” “ આત્મઘાત પણ કહ્યાં ચિકાઓ કરે છે ?”
પણ મુદાને જળ સંઘરતું નથી, મિ. શા ! કિનારે ફરકી દેશે. * “ અને ત્યાં ?”
કાગડા, કુતરા, ગીધ સફાચટ કરશે.” મુડદાના દૃશ્યથી મારી આંખ અને નાકને જે આઘાત પહોંશે હેનાથી મુક્ત થવા મહું જળની સપાટીને છેડી અંદર ને વધુ અંદર મહારી વૃત્તિને ઘકેલી, સંસાર સમુદ્રમાં પણ એમ જ જીવી શકાય છે, - તળીએ તે કીમતી ઝવેરાત હેાય છે. . અડધા કલાકના મૌન પછી અમે પાછા કિનારે આવી પહેઓ એક દુનિયાથી બીજી દુનિયામાં સ્વમ સૃષ્ટિમાંથી જાગ્રત સૃષ્ટિમાં એક “લોક માંથી બીજો “ક”માં. અને એવાં તે થોડાં ને ઘણાં ચોદ “ રાજક” છે.
Shaw.
