________________
પ્રકરણ ૬ ઠું" - વર્તમાન દીક્ષા અને દીક્ષિત.
એક નહાનીસી સ્ટીમર હતી. નવી જ બનેલી » હતી. છેલ્લામાં છેલ્લી શોધખોળની • મશિનરી+ ધરાવતી હતી. સેંકડો વર્ષના નાવિકે અને અજીનિયરાની ભસ્મથી એ ઘડાઈ હતી.
કિનારા પર તે ઉભી હતી. ઉભી ઉભી મંદમંદ ડોલતી હતી, કેમ જાણે કેાઈ સત્વગુણ સાધુ પોતાના જગતારણુ મિશન પરની પોતાની શ્રદ્ધાથી મુશ્કરાઈ રહ્યો હોય નહિ !
પિતાની શક્તિની ખાત્રી અને પિતાના મિશનપરની શ્રદ્ધા - ખરે જ અજબ ખુમારી ધીરે છે. * *
અમે બટની નજદીક પહોંચ્યા એટલે એના આત્મારૂપ કેટને–પિતાના સ્થાનેથી જ–બહાર ડોકીઉં કર્યું અને સહજ સ્મિતથી અમારે સત્કાર કરતાં કહ્યું. “આખરે આવ્યા ખરા?
“મિ પાતક ! ” હે મહારા સાથીના કાનમાં જ કહ્યું : “આ બોટ છછ કલાક અહીં થોભી રહી તો આપણું નિવાસ સુધી કાં ન આવી? ફક્ત એક મિનિટનો જ રસ્તો હતો.'
જે વ્યક્તિ, શાસન, યુથલિગ, સમાજજના, ના “ + મશિનરી=અત.કરણ, સિધ્ધાન્તો, કાનુન
