________________
..
વમાન દીક્ષા અને દીક્ષિતા
લા
ન
ઈલાજોરૂપી ઝવેરાતથી ભરપૂર હાય છે. છેલ્લામાં છેલ્લી – હદેના—માણસથી ન બની શકે એટલી હદના કે દેવતાઈ—પ્રયત્ના કરી ચૂકવા છતાંય સ્ટીમરને બચાવી શકાય, એમ નથી જ એવુ જ્હારે હૈતી અનુભવી આંખને દેખાય છે ત્હારે લાઇક્ મેટમા પસેન્જરેશને ઉતારી પાતે પેાતાની કાટડીમાં જઈ પોતાની જ રિવાલ્વરથી પેાતાની જીંદગીને અંત આણે છે. દુષ્ટને જવાબ આપ્યા.
•
r
“ ખરા વીર ! ” મિ. પાતક ખાલી ઉઠ્યા, “ સર્ચ સાપયામે દિ વા વૈદું પાતયામિ ’એ . સૂત્રને સાચા પૂજારી ! ”
""
.
'
“ એ પૂજારી વળી કયું જાનવર ? ” કૅપ્ટને તિરસ્કારયુક્ત હાસ્યથી કહ્યું “ અમે કૅપ્ટને અમે ખલાસીઓ નથી જાણતા સર્ચને અને નથી માનતા દેહને. અમારૂં એવું ન એ કઈ નીતિ કે · ફરજ” ની પૂજા રૂપે નથી હેતુઃ એ તે। અમારી પ્રકૃતિ હૈાય છે. હમારા નીતિવાદીઓ અને ક્રૂરજનાં ભાષા કરનારાએ બહુએ અમારી સ્ટીમરામાં અમે જોયા છે : સ્ટીમર ડૂબવાની હાય ત્યારે પત્ની અને બાળકાને પણ છેાઢીને વહેલા વહેલા લાઈક ખેટમાં કૂદી પડે છે ! પિંડતા ઘણાય જોયા · પેટ ધસીને પણ જીંદગીને વળગી રહેનારા કીડા છે. અમારૂં એ મરવુ નથી ‘પરાષકાર’ ખાતર કૈં નથી ‘સ્વા’ ખાતર · અમે તે અમારી સંભાળ નીચે મૂકાયલા મનુષ્યાને બચાવવાની અમારી અશક્તિ પર જ પ્રાણ હામીએ છીએ,–અને તે પણ બની શકતું તમામ કરી છૂટયા પછી જ. અને અમારૂં એ મરણ કાઈ જોવાય નથી પામતું, ત્યા પછી કર્ત્તવ્યપાલન અને મરદાનગીની તારીફ અને તાલીઓની તે વાતે શું કરવી ? નિષ્ફળ થયેલા માણસ
