________________
*
૨૦૨
જૈન દીક્ષા
લખ કે અમુક તબક્કા સુધી યુધ્ધનું જ સામ્રાજ્ય છે, તે પછી શાન્તિ છે. બહારના જગમાં જેમ બને છે તેમજ અંદરના જગતમાં—મનુષ્યના અંતઃકરણમાં–અંદરના મનુષ્યમાં ~~~પણ અને છે. જીગીતા મ્હોટા ભાગ યુધ્ધમાં જ વસ્તુઓ, ઘટનાઓ, વિચારા, સુખ દુખની લાગણીઓ, મનુષ્યા, સમાજે, સરકારી એ સર્વના આધાત–પ્રત્યાધાતથી થતા ડખ સ્ડામે કરાતા યુધ્ધમાં જ–જાય અને પછી ડ ખ પર જય મળતાં અંદરની શાન્તિ પ્રકટે. એટલે કે પછી હરેક સંજોગમાં જીવન બાળકના ખેલ જેવું લાગે,—એટલા તફાવત સાથે કે બાળકમાં બુધ્ધિતત્ત્વ નથી ને પેલામાં તે છે. એ બુધ્ધિ વડે તે ગુરૂત્વાકણુને–માત્ર પૃથ્વીના જ ગુરૂત્વાકષ્ણુને નહિ પણ જનતાના અભિપ્રાયરૂપ ગુરૂત્વાકષ ણુને તેમજ પેાતાની પ્રકૃતિરૂપ ગુરૂત્વાકર્ષણને પણ–વટાવી જવાની ચેાજના કરી શકે છે અને તે સાથે જ એ પ્રયત્ન કરતાં થતા આધાત–પ્રત્યાધાતના ૩ ખથી સ્વતંત્ર હાય છે. અર્થાત તે બાળક તેમજ વિચારક અને ચેાધ્ધા છે. લજજા—શકા—ભય રહિત ખાળકની પ્રકૃતિ, સાયન્ટીસ્ટની વિચારશક્તિ અને યાદ્ધાની યુધ્ધશકિતઃ આ ત્રણ વડેજ આ જીવન જીવી શકાય । ખીજો રસ્તા જ નથી. હ્યુમે ખાનગી જીવન જીવે કે જાહેર જીવન જીવા, વ્યાપારી તરીકેનું જીવન જીવો કે નાકર તરીકેનું જીવન જીવા, રાજા કે રાજદ્વારી તરીકેનુ જીવન જીવે કે ગુલામ પ્રજા તરીકેનું જીવન જીવા, ગૃહસ્થ જીવન જીવા કે ત્યાગી તરીકેનુ જીવન જીવાઃ બધે ક્ષેત્રે 'જીવન'તા એકની એક ચીજ છે, એવી એક ચીજ કે જેનાપર પ્રતિક્ષણ પૃથ્વીનું ગુરૂત્વાકષ ણુ, જનતાના ‘ અભિપ્રાયરૂપ ગુરૂત્વાકર્ષણ અને પેાતાની પ્રકૃતિરૂપ ગુરૂત્વાકષઁણુઃ આ દરેક પેાતાની ક્રિયા કર્યા કરે છે અને ખ મારે છે. આમાંની કાઇ ચીજને હમે નાશ નહિ જ કરી શકેા. એ સઘળી ચીજો વિશ્વયેાજના
'
