________________
જેને દીક્ષા
૧૩૦
અંદરની જ્ઞાનશક્તિ જગાડી આપવી, અને ધાર્મિક ક્રિયાકાંડ દ્વારા શ્રોતાની અંદર ક્રિયાશક્તિ જગાડી આપવી. અને એ રીતે એને “વ્યક્તિ” બનાવી આપવી...પાંચમું, ધર્મસંસ્થાએ જે પરિણામ ઉપજાવવાની જોખમદારી લીધી છે તે પરિણામ ઉપજાવવા માટેનાં એનાં સાધન–પ્રેરિત જ્ઞાન અને પ્રેરિત ક્રિયાએવી જાતને છે કે એ સાધન ઉમેદવારને અર્થાત “દર્દીને આપીને સાધુ દૂર થાય તો–અવારનવાર નિયમિત રીતે પરિણામે તપાસવાની કાળજી. ન.કરે તે પ્રેરિતજ્ઞાન જ્ઞાનશક્તિમાં પલટાઈ જવાને બદલે અંધશ્રદ્ધાનું રૂપ લે છે અને પ્રેરિતક્રિયા એ ક્રિયાશક્તિનું રૂપ લેવાને બદલે ઝનુન અથવા ધર્મધપણું (madness, fanaticism)નું રૂપ લે છે કે જે બને વિકૃતિઓ ઉમેદવારને પિતાને તેમજ સમાજને ભયરૂપ છે... છઠું, “શ્રાવક નથી થયા તેવા મનુષ્ય તરફની–જનતા તરફની જોખમદારી “સાધુએ લીધી નથી પરંતુ શ્રાવકની જોખમદારી તે તેણે અવશ્ય લીધી છે અને હેને આપવામાં આવેલાં પ્રેરિત જ્ઞાન અને પ્રેરિત ક્રિયારૂપ ઔષધે જે જ્ઞાનશક્તિ અને ક્રિયાશક્તિ નામનું સ્વાભાવિક આરોગ્ય પ્રકટાવી ન આપતાં વિભાવરૂપ અંધશ્રદ્ધા અને ઝનુનરૂપે પરિણમે તો, એ પરિણામો એ વૈદ્ય કે કલાકારની ગેરહાજરી, ચેકીદારીની ફરજમાં ખામી અથવા ચેકીદારીના સાયન્સના અજાણપણને આભારી હેઈ, સઘળી અંધશ્રદ્ધા તથા ઝનુન અને હેના પરિણામ માટે સાધુ જ જોખમદાર છે....સાતમું, “સાધુએ શ્રાવકમાંથી વ્યક્તિ ધડવાની હોઈ તે પિતે તે વ્યક્તિને વટાવી ગયેલે અર્થાત સમષ્ટિભાનમાં (Cosmic Consci- * ousness)માં આવેલો પુરૂષ હોવો જ જોઈએ, અને સમષ્ટિ
- વિકૃતિ એ પ્રકૃતિથી લટે ખ્યાલ આપનાર શબ્દ છે. doformily, વિકારવાળી દશા, વિસાવજન્ય દશા, રોગીપણુ.
