________________
જેને સબધી સામાન્ય જ્ઞાન મેળવવાનું ચાલુ રાખુ છું ૯૭ છે! “આગીઆપણું એ આધ્યાત્મિક શક્તિ છે, નહિ કે દુર્ગુણ અથવા માનસિક વિકાર, એવું જે અમે પહેલાં શિખ્યા હોત તે પગ પર કુહાડે” મારવા જેવી ભૂલ અમે કદાપિ ન કરી હોત. જે વિચારકની મહેં આપને હમણા જ વાત કરી હતી તે પણ એક વખત એવો જ આગીઓ હતો, અને “આગીઓ હત તેથી જ અમારાથી તે ખમાત નહેતો આપે કહ્યું તેવું જૈન ધર્મનું વ્યવહારોપયોગી સ્વરૂપ તેણે વિચાર્યું હતુ અને જુદે જુદે પ્રસંગે લખ્યું હતું. કમનસીબે હવે તો એણે લખવું જ બંધ કર્યું છે અને એમાં પહેલાનાં લખાણને ચાહ રહી રહીને હવે પ્રક્ટવા લાગ્યો છે,-હવે કે હારે તે છૂટાંછવાયાં લખાણે મળી જ શકતાં નથી મને પોતાને તો એની વિચારણા તેમજ પ્રવૃત્તિઓની કિમત આપના વિચારે જાણવાથી જ
હમજાવા પામી હમણું આપની મુલાકાતનો પ્રસંગ ન આવ્યું “હાત તો સંભવ છે કે હું એને આખી જીદગી સુધી એક ધૂની કે અભિમાની કે ગુસ્સાબાજ માણસ જ માન્યા કરત. .
હૈ.– જે કે એમ કરવામાં હમારે કાંઈ બુરે આશય નથી. પણ એમ જ બને. જીવનની ઉપલી સપાટીની પ્રવૃત્તિમાં જ જેમનુ “ભાન હોય તેવાઓ, એક નિયમ તરીકે જ, આંતર સૃષ્ટિમાં કામ કરનારાઓના આશય હમજવામાં ભૂલ જ કરી બેસે. આંતરસૃષ્ટિમાં કામ કરનારાઓના આશય સબંધી જેમ વધુ ગેરહમજ થવા પામે, અને તેથી જેમ હેમના દિલને વધુ ને વધુ આઘાત પહોચતે રહે, તેમ વધુ ઉંડી વિચારણાના ઝરા તે દિલમાથી વહેવા પામે. જનતાનું હિત આંતરસૃષ્ટિમાં કામ કરનારાઓની વેદનામાં જ છે. એ વિશ્વયોજનાની વિચિત્રતા છે !:... અને હમે કહ્યું કે હમે ને હારી વાતચીત માર્ફત જ પહેલી વખત ઓળખ્યા, એમાંય મહને તે આશ્ચર્ય
