________________
જૈન દીક્ષા
પ્રતિકૂળ પરિસહ તરીકે બીજી કસોટીમાં–કેશલેસની કસોટીમાંહેને મૂકવામાં આવે છે હેના મસ્તક પરના બધા વાળ ખેચી કહાડવા છતાં હેના મુખપરની રેખા બદલાય નહિ અને nerves (જ્ઞાનત તુ) સંકેચાય નહિ તો પછી એને પ્રાથમિક દીક્ષા આપવામાં આવે ત્યારથી તેણે સાધુનાં મહાવ્રત પાળવાં જ જોઈએ, –જો કે હજી સાધુઓ સાથે સહભજનને અધિકાર હૈને ન જ મળે એના ઐયની પૂરી ખાત્રી અનુભવી ગુરૂને જયારે થાય લ્હારે–મહીને, છ મહીને કે છ વર્ષે—હેને “અંતીમ દીક્ષા” આપી સાધુ તરીકે જાહેર કરવામાં આવે અને હેનાથી બીજા સાધુઓ સહભેજનને વ્યવહાર કરે. દર્યાનમા જે તે અયોગ્ય માલૂમ પડે તે એને ધકેલી મૂકવામાં આવે. સાધુવર્ગ સાથે - તેણે ભોજન લીધેલું ન હોવાથી પોતાના સમાજમા–જાતિમાં– પાછા જતાં એને હરકત ન આવે.
હ-મિ. પાતક ! હમે જે કહ્યું તે શાàમાં ભલે હોય, આજના વ્યવહારમાં હોય એમ માનવાને હું ના કહુ છું. એવી કસોટીમાં પસાર થયેલે સાધુ કાંઈ ધ્યેય વગરને ને હાથ અને હાં “એય હાય હા અહ પદ અને છીછરાપણું સંભવે જ નહિ હું વગર મુશ્કેલીઓ અનુમાન કરી શકું કે આજનો સાધુપદન–નહિ કે સાધુતાનો–ઉમેદવાર એક વરરાજાની માફક વરઘોડે મહાલતો હશે, એને અપાતી મીજબાનીઓ ભૂખડુની પેઠે માણતા હશે અને કેશલેચ વખતે હેતુ આખુ ય શરીર કપતું હશે તથા આખોમાથી નદી પણ વહેતી હશે –અગર લેચથી ઓછામાં ઓછી વેદના થાય એવા રસ્તા જાયા * હશે, અથવા તો અસ્ત્રાથી પણ વાળ દર કરાતા હશે. પણ દીક્ષાની વધુ ચર્ચા બીજ પ્રસંગ માટે મુલ્લવી રાખી આપણે મુદ્દાની વાત પર આવીશું. હમે મને
