________________
જૈન દીક્ષા નરેશે અને શ્રીમત, એમના હૃદયને ભયંકર આઘાત કરનારે પ્રસંગ આવતાં, “સાધુ થઈ જતા–એટલે કે “મિલ્કતમાત્રને ત્યાગ કરી ચેતનવાદની શોધમાં ફરતા. હારે હેમનું ચૈતન્ય બરાબર જાગતું હારે તેઓ પોતાના જેવાઓને એટલે કે રાજાઓ અને શ્રીમતોને શોધી શોધીને ઉપદેશ આપતા અને જનતામાં દરિદ્રતા રહેવા ન પામે એવી વ્યવસ્થા કરવાનું હેમના પર દબાણ કરતા. આ સાધુઓ નિ સ્વાથી અને નિષ્પક્ષપાતી હોવા છતાં જનતાની અપેક્ષાએ શ્રીમંત અને રાજાઓને ઉપદેશ આપવાની વધુ કાળજી કેમ રાખતા હશે એવો પ્રશ્ન મ્હારી માફક ઘણુઓને થતો રહ્યો છે, પણ આજે આપે સહજાસહજ હેનું સમાધાન કર્યું છેઆજે અમારે ધર્મ ફક્ત વ્યાપારી કામમાં –વણિકોમાંમુડીવાદી વર્ગમાં જ ગોંધાય છે અને એ વર્ગની આર્થિક મહત્તાને લીધે આ ધર્મ પણ આગળ પડતા ગણાય છે,–જે કે હું કબુલ કરીશ કે આજે રાજા કે ધનાઢય વર્ગમાંથી બનેલા નહિ પણ જનતામાંથી બનેલા સાધુ જ અમે ધરાવીએ છીએ ” . * * *
. “એટલે કે” હેં કહ્યું “ચગદાયેલા વર્ગને બળવો છે, સમષ્ટિભાનવાળી વિકસિત વ્યક્તિઓને યજ્ઞ નથી.” *
મિ. પાતક કાંઈ જ ન બોલ્યા - “ હમારા સાધુઓ જનતાના હૃદયં પર કાબુ ધરાવે - છે કે શ્રીમતિ અને રાજાઓ કે રાજપુરૂષામાં સારો મોભ્ભો ધરાવે છે કે ? ” હે પૂછયું ,
જનતાના હદયપરને હેમને કાબ તે ” મિ. - પાતકે ઉત્તર આપ્યો “એટલે વજ્રલેપ છે કે એમના શબ્દ છે કે ઈચ્છાવટીકનુ પણ ઉલ ઘન થઈ શકતું નથી. શ્રીમંત અને રાજાએ તથા રાજપુરૂષ પર, હું કહી ગયે તેમ, પૂર્વે તેઓ
