________________
४४
જૈન દીક્ષા
તિ હું તાજુબ થાઉં. વારુ, ૨૫૦૦ વર્ષ સુધી ખુદ મહાવીરનાં જ લખેલાં શા મનાતાં રહ્યાં છે કે? ,
મિ, પાતક–ખુદ મહાવીરે તે કદાપિ કાંઈ જ લખ્યું નથી, હેમની પછી શુમારે હજાર વર્ષે હેમના ઉપદેશો અમુક સાધુઓએ યાદદાસ્તીમાંથી મળ્યા તેટલા અને તેવા નોંધ્યા અને તે જૈનશાસ્ત્ર કહેવાયા. '
હે મહાવીરના સમયમાં હિંદમાં લેખનકલા તો હતી જ અને તે વખતનાં લખાણે આજે મેજુદ પણ છે એક નૂતન શાસન સ્થાપનાર મહાવીરે કાંઈ જ ન લખ્યું હોય એ બનવા જોગ નથી, અને લખ્યું હોય તો તે ૧૦૦૦ વર્ષમાં– હેમનું શાસન જીવતું છતાં–નાશ પામે એ પણ બનવા જોગ નથી. ૧૦૦૦ વર્ષ સુધી મહાવીરના ઉપદેશે–આશય મુદલ પલટાય નહિ એવા રૂપમાં–વ શપરંપરા યાદ રહે એ પણ બનવા જોગ નથી ભલા ૧૦૦૦ વર્ષ સુધી મહાવીરના સાધુઓએ મહાવીરના ઉપદેશોની નોંધ ન કરી અને ૧૦૦૦ વર્ષ પછી નોંધ કરવાનું ઉચિત ઘાયું એનું કાઈ કારણ?
મિ. પાતક –એક આચાર્ય ઔષધિ માટે સુંઠનો ગાંગડા માગી લાવ્યા હતા હેનો ઉપયોગ કરવાનું ભૂલી ગયા તેથી તેઓને એમ લાગ્યું કે હવે લેકેની યાદશકિત નબળી પડી અને હજુ વધુ નબળી પડશે, માટે હવે તે જેટલું યાદ રહ્યું હોય તેટલુ નોંધવું જરૂર છે. પછી તેમણે કેટલાક સાધુઓને એકઠા કરી કેન્ફરન્સ” ભરી અને શાસ્ત્રો લખ્યાં
હું –એ સાધુઓનો વાસ્તવિક આશય અલબત નિર્મળ હેવો જોઈએ પરંતુ જાહેર કરવામાં આવેલુ કારણ ગળે ઉતરે - તેવું નથી અમુક મનુષ્ય કે મનુષ્યને–એક વખત–કઈ બાબતનું વિસ્મરણ થયું એટલા પરથી કાંઈ યાદશકિતનો યુગ જ ગયે
