________________
અધ્યયન પાંચમું]
ઉડે ત્યારે પણ (વાયુકાય અને ત્રસકાયની યતના ઈચ્છ) સાધુ ન ચાલે. (૧-૮)
હવે ચતુર્થ વતની યતના માટે કહે છે – (8) न चरेज्ज वेससामंते, बंभचेरवसाणुए।
बंभयारिस्स दंतस्स, होज्जा तत्थ विसोत्तिया ॥१-९॥
રંમવાનુe=બ્રહ્મચર્યને વશ (નાશ) કરે તેવા વેરામને વેશ્યાના વસવાટવાળા માગે ન ચાલે, કારણ કે દાત એવા પણ બ્રહ્મચારીને ત્યાં વિત્ત ના= વિસ્રોતસિકા થાય (તેના રૂપને જોવાથી કામનું સ્મરણ અને દુર્થોનમેલથી જ્ઞાન-શ્રદ્ધારૂપ ગુણે મલીન થાય) (૧–૯)
[ ઝેર ખાવું એ દુઃસાહસ છે, તેમ ગમે તેવા મન અને ઇન્દ્રિાના વિજેતાને પણ સ્ત્રીને પરિચય હાનિ કરે છે. પછી વેશ્યા માટે તો પૂછવું જ શું ? મેહને મૂલમાંથી નાશ ન થાય ત્યાં સુધી અનાદિ વાસનાનાં બીજ, વિષયોના દર્શન-શ્રવણ કે સ્મરણ માત્રથી પણ અંકુરિત થાય છે. એટલું જ નહિ, આકરો ત્યાગ પાળનારા વિરાગીના ચિત્તને પણ ચલિત કરી શકે છે. માટે વેશ્યા રહેતી હોય તે રસ્તો પણ ઉત્તમ મુનિઓ તજે.] (७०) अगायणे चरंतस्स, संसग्गीए अभिक्खणं ।
होज्ज वयाणं पीला, सामन्नंमि य संसओ ॥१-१०॥
(જ્યાં વ્રતાદિનું રાયતન=રક્ષા ન થાય તેવા) અળા=અનાયતન સ્થાને વારંવાર ચાલતા (જતાઆવતા) સાધુને મિત્તલું વારંવાર તેવા સંસર્ગથી વતને ઢિા=પીડા થાય (દૂષણ લાગે ) અને સામમિત્ર દ્રવ્ય-ભાવ સાધુતામાં પણ સંતો સંશય થાય. (૧–૧૦)
વસ્થા સામાદિ વાસના થાય છે. એટલું
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org