________________
ચૂલિકા પહેલી ]
૩૫૭
તિરસ્કાર વગેરે) ભોગવે તેવું દુઃખ ભોગવે છે અને માનસિક સંતાષ તેના ચિત્તને ચિંતાની જેમ સળગાવે છે] (૪૮૭) લયા ગ ઘૂમો ઢો, પછા દ્દો જૂમો ।
રાયા ૧ ૨૦૧૧મટ્ટો, તે પછા તિવ્રૂ ॥ ચૂ૦ -૪II જ્યારે (સાધુ જીવનમાં) પૂજ્ય હોય અને પાછળથી (ગૃહવાસમાં ) અપૂય અને, ત્યારે રઽવદમટ્રો=રાજ્યથી સર્વથા ભ્રષ્ટ થએલા રાયા ય રાજાની જેમ તે સાધુ પાછળથી અત્યંત દુ:ખી થાય છે. (૨૦ ૧-૪)
[ મત્રીએ, સામતરાજાએ, પ્રજા, વગેરે જેમ ભ્રષ્ટ થએલા રાતે પૂજતા નથી તેમ સાધુજીવનથી ભ્રષ્ટ થયેલા સાધુને ચતુવિધ સંધ વગેરે કાઇ પૂજનું નથી.] (४८८) जया अ माणिमो होइ, पच्छा होड़ अमाणिमो ।
सिट्टिव्व कव्वडे छूढो, स पच्छा परितप्पइ ॥ चू० १-५ ॥ જ્યારે (સાધુપર્યાયમાં) માળિો=માનનીય હાય અને પાછળથી (ગૃહાશ્રમમાં) અમાનનીય થાય, ત્યારે કાઈ વ્યંડે=કટમાં (ખરાબ ગામડામાં) છૂઢો=(નિર્વાસિત) રાખેલા સિદ્ધિ ધ્વ=નગરશેઠની જેમ તે પાછળથી દુઃખી થાય છે. (૨૦ ૧૦૫)
[ કાઈ ધનવાનને નગરોની પદવી મળવાથી માન સન્માન વગેરે મળતાં હોય અને પાળવી કાઇ કારણે રાજા તેને નગરમાંથી કાઢી મૂકે, તેથી ક્રાઇ હલકી વસતિવાળા સ્થાનમાં જઈને રહે ત્યાં માનસન્માનાદિ ન મળવાથી દુઃખી થાય તેમ સંયમથી ભ્રષ્ટ થએલે પણ પાછળથી દુ:ખી થાય છે.
અહીં ત્રણ ગાથાઓમાં જુદા જુદા દૃષ્ટાન્તથી પતિતના દુઃખનું
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
