________________
૧૯૪
હવે ઉંચી ભાષા કેવી રીતે એલથી તે કહે છે(૨૮૨) સચમાાં સર્ચ ૨, બળવામાં ।
સમુપેદ્દનસંદ્ધિ, વિરં માસિઙ્ગ પન્નવં ।।૭-રૂ।। નમ્નવં=બુદ્ધિમાનૂ સાધુ બળવİ=અનવદ્ય (નિષ્પાપ) અને બ્રાસં=અકૅશ (મત્સર રહિત) એવી અસમોસ= અસત્યામૃષા (વ્યવહાર) સજ્જ ર=અને સત્ય નિરં= ભાષાને બુદ્ધિપૂર્વક સમુદ્દે વિચારીને (ઉપકારક થાય તેમ) સંવિદ્યું=અસંદિગ્ધ (સંદેહ ન થાય તેમ) એલે. (૩)
અહિતકર સત્યને અને મિશ્રને નિષેધ કરે છે(૨૮૩) É ૬ બટ્ટમનું વા, ખં તુ નામેરૂ સાસરું ।
सभासं सच्चमोसंपि, तं पि धीरो विवज्जए ॥७-४॥ ાં ગવ=ઉપર કહી તેવી સાવધ-કશને અને અનં=એવી બીજી (સત્ય) ભાષાને, વા=અથવા નું શાસë= જે શાશ્વત ભાવને (મેાક્ષને) નામેક્=ગુણ ન કરે (પ્રતિકૂળ હાય) તેવી સખ્તમોÉ=મિશ્રભાષાને વિ=કે સત્ય મારું= ભાષાને છીરો બુદ્ધિમાનૂ સ=તે સાધુ વજે. (૪)
[સત્ય કે વ્યવહાર ભાષા પણ મેાક્ષમાં બાધક (કર્મબંધનું કારણ) થાય તેમ ન ખેલાય. આથી ‘નગ્ન સત્ય’ નામ આપીને ખીજાના દાષાને પ્રગટ કરવા ખેલવું એ અસત્ય-અહિતકર છે, એમ સમજવું. શ્રોતાને સર્વ જીવે! પ્રત્યે મૈત્રી, ગુણાના રાગ દ્રવ્ય ભાવ દુ:ખાથી પીડાતા જીવા ઉપર કરુણા અને અયેાગ્ય થવા પ્રત્યે ઉપેક્ષાભાવ-માધ્યગુણુ પ્રગટે, દેવ-ગુરુ ધર્મ કે ધર્માંસામગ્રી પ્રત્યે પૂજ્યભાવ પ્રગટે, પેાતાના દેાષા પ્રત્યે જુગુપ્સા પ્રગટે, તેવું ગુણકારી વચન ખાલવા-સાંભળવાથી
Jain Education International
| દશ વૈકાલિક
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
