________________
૧૬૭. મહેચ્છા
જો કોઈ શુભ ભાવનાઓનું બીજ બની શકું તો સંસારના ક્યારામાં રોપાઈ જાઉં અને એક મહાવૃક્ષ બની, સંસારયાત્રીઓને સદ્ભાવનાનાં મીઠાં ફળ
આપું !
૧૬૮. અફ્સોસ
‘આ કોઈ રોકતું હોય તો, આ દરિદ્ર શબ્દનું ઉચ્ચારણ જ છે. અફસોસના
ઊંડા ખાડામાં અટવાયેલો માનવ ઉન્નતિના મહાન શિખરને કદી પામી શકતો નથી. જિંદગી માટે અફસોસ કરવો એ તો મરેલા પાછળ છાતી કૂટવા જેવું વ્યર્થ છે. હકીકતમાં તો જિંદગીમાં આવતી વિપત્તિઓની વાદળીઓ પાછળ જ સફળતાના સુખનો પ્રકાશ છુપાએલો છે !
܀
૧૬૯. આત્મસૌંદર્ય
આ
વન, એ આપણા કર્તવ્યનો પડઘો છે. જીવનના રંગો તો ફરતા છે. આ દુનિયામાં શાશ્વત શું છે ? રંગ, રૂપ, ખુમારી, બળ, ઐશ્વર્ય બધુંય બદલાય છે. જીવનનાં રૂપ અને સૌંદર્ય સંધ્યાના રંગ જેવાં ક્ષણજીવી છે. ખરું સૌંદર્ય તો આત્માનું છે. સૌંદર્ય વસ્તુગત નહિ પણ ભાવનાગત છે. ભાવના ભવ્ય હોય તો જ આત્માનું ચિદાનંદમય સ્વરૂપ સમજાય છે. આવું સ્વરૂપ જેને સમજાય છે, તેને જગતની બીજી કોઈ પણ વસ્તુ આકર્ષી શકતી નથી. એને આત્માના રૂપ અને પરમાત્માના સૌંદર્યની મસ્તીમાં, કાંઈક અનોખી જ અનુભૂતિ થતી હોય છે.
Jain Education International
૧૭૦. જીવન-જનની
વન એ અંધકાર નથી, પણ પ્રકાશ છે. એની જનની વેરની અમાવાસ્યા નહિ, પણ પ્રેમની પૂર્ણિમા છે !
-
જીવનસૌરભ ૪૫
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
