________________
ન પીધું. ન બોલ્યો. શેઠન થયું. પોપટ મરી ગયો ! બારણું ખોલ્યું ને પોપટને બહાર ફેંક્યો.
ગગનમાં ઊડતાં પોપટે કહ્યું : “શેઠ, તમે ગુરુનો ભાવાર્થ ન સમજ્યા ? મુક્તિનો માર્ગ એક જ છે. મુક્ત ઇંદ્રિયોને સંયમિત કર. મન, તન અને વાચાને આત્મસમાધિમાં તલ્લીન કરો.
૬૫૧. પામતા
છે દિરમાં પ્રભુની સુંદર પ્રતિમા હતી. હજારો લોકો આરસનાં શ્વેત
પગથિયાંની છાતી પર પગ મૂકીને મૂર્તિનાં દર્શન કરવા જતા. આથી પગથિયાંનું મન ભરાઈ આવ્યું. ત્યાં એક કવિએ એના ઉપર પગ મૂક્યો અને એને ડૂસકું સંભળાયું.
સહાનુભૂતિપર્વક કવિએ પૂછ્યું તો પગથિયાએ કહ્યું : “એક જ ખાણમાં હું અને આ પ્રતિમાં જન્મ્યાં હતાં. અમે બંને એક જ શિલાના બે ટુકડા છીએ, છતાં દુનિયા આજે એના પગમાં પડે છે અને મને ઠેબે ચઢાવે છે; મારી છાતી ઉપર લોકો મેલા અને ગંદા પગ મૂકે છે અને એને ફૂલથી શણગારે છે; આ તેજોવધથી ઈર્ષા અને અદેખાઈ ન થાય ?"
કવિએ હસીને કહ્યું : “તમે એક જ શિલાનાં બે સંતાન, પણ જ્યાં બારીક કારીગરીનો પ્રસંગ આવ્યો ત્યાં તું બટકી ગયું પણ પેલાએ તો ટાંકણાં સહીને પણ અંદરનું સૌન્દર્ય જ પ્રગટાવ્યું.
“જે જીવનમાં સહન કરીને કસોટીમાંથી પાર ઊતરી જાય છે, તે પ્રભુ બની પૂજાય છે અને જે સહન કરી શકતો નથી તે પગથિયાંનો પથ્થર બની પછડાય છે.
“તારે રડવું જ હોય તો જગતના અન્યાય સામે નહિ, તારી નબળાઈ માટે ૨૩, પાત્રતા હશે તો જ પ્રેમપુષ્પોની વૃષ્ટિ થશે.”
ઉપર. પ્રામાણિકતા
રિસમાં તા. ૧૩-૪-૭૦ સાંજે ડોમ્યુસ મેડીકાના હૉલમાં સ્વામી - રંગનાથનંદ અને મારું સહપ્રવચન હતું. સાડા આઠના ટકોરે અમે ખંડમાં પ્રવેશ કર્યો ત્યારે હૉલ ચિક્કાર હતો. પ્રવચન પછી બહાર નીકળતાં હૉલની
કણમાં મણ ૨ ૩૪૧
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
