Book Title: Madhusanchay
Author(s): Chitrabhanu
Publisher: Navbharat Sahitya Mandir Ahmedabad

View full book text
Previous | Next

Page 370
________________ હોલ ભરાઈ ગયો. પ્રીતિભોજન આપનારાઓને એ ખબર ન હતી કે, બર્નાડ શાં માનવતાના ઉપાસક એવા શાકાહારી છે. ભોજનની શરૂઆત થઈ પણ શાં તો શાંત બેસી જ રહ્યા. કોઈ પણ વસ્તુને એમણે સ્પર્શ પણ ન કર્યો. એક સજ્જને કહ્યું : “આપ કેમ કંઈ લેતા નથી ? આપના માનમાં તો આ પાર્ટી છે. આપ ન લો તો શરૂઆત કેમ થાય... ?' શોએ સાંભળનારના હૈયામાં કોરાઈ જાય એવો અને કદી ન ભુલાય તેવો સાવ ટૂંકો ઉત્તર વાળ્યો : “હું માણસ છું – મરેલા જીવોને દાટવા માટેનું કબ્રસ્તાન નથી ! પ્રાણી મારા મિત્ર છે. મિત્રોને હું ખાતો નથી !' ૬૭. પ્રેમપુષ્પનો ભાર રાજરાતમાં જકુમારના પ્રશંસકો અને મિત્રોએ એને સન્માનવા સુવર્ણના અલંકારોથી એને તોલવાનું વિચાર્યું. મોટા કાંટાના એક પલ્લામાં કુમારને બેસાડ્યો. સામે બીજા પલ્લામાં એક પછી એક આભૂષણો એ ગોઠવતાં ગયાં પણ પલ્લું કેમેય ન નમે. ત્યાં શિયળની સુવાસથી જેનું તન-મન પ્રસન્ન છે એવી કુમારની ધર્મપ્રિયા આવી ચઢી. આ મૂંઝાયેલા પ્રશંસકોને જોઈ કરુણાથી એ દ્રવી ગઈ, એના હાથમાં તાજા ખીલેલ ગુલાબનું એક ફૂલ હતું તે એણે આભૂષણોના ઢગલા પર મૂક્યું અને પલ્લું ઝૂકી ગયું ! સૌના આશ્ચર્યનો પાર ન રહ્યો. ફૂલમાં આ તાકાત ! હા, સ્ત્રીહૃદયની પ્રેમભક્તિ અને શુદ્ધિ અબળને પણ સબળ બનાવી દે છે. શસ્ત્રો કરતાંય શુદ્ધ આત્મશક્તિથી માણસ જીતી જાય છે. ૬૮. શ્રદ્ધાનો સત્કાર ડનની પાર્લામેન્ટમાં ફૉસ મધ્યમવર્ગનો પ્રતિનિધિ હતો. એ સામાન્ય Sા વર્ગનો હોવા છતાં સમર્થ વક્તા હતો. ભથ્થાના આવેલા પાઉન્ડ એ ૩૦ દિવસની ૩૦ વાતો ૩૫૩ Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org

Loading...

Page Navigation
1 ... 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386