________________
૨૧૫. સમર્પણ
વોની સુખ શાન્તિ માટે પોતાની જાત અને જીવનને સેવામાં ઘસી
નાખનાર મનુષ્ય ખુદ ઘસાતો નથી, બલ્લે પૃથ્વી પર ચંદનની જેમ શીતળતાનું સ્વર્ગ ઊભું કરે છે.
ર૧૬. વિવેક ધ્યાના રંગ જોઈ જીવનના રંગનો ખ્યાલ આવે છે. ચિમળાયેલ ફૂલને જોઈ યૌવન પછીના વાર્ધક્યનો અને જીવન પછીના મરણનો વિચાર આવે છે.
૨૧૭. ઉપયોગ
યનને કહો કે જ્યાં જ્યાં તારી નજર પડે ત્યાં ત્યાંથી ઊંડું સત્ય
શોધજે. કાનને કહો કે જે જે સાંભળે તેમાંથી ઊંડો બોધપાઠ લેજે. વાણીને કહો કે જે જે ઉચ્ચારે તેમાંથી સત્ય ટપકાવજે. કાયાને કહો કે જ્યાં જ્યાં તું હાજરી આપે ત્યાં ત્યાં સેવાની સૌરભ પ્રસરાવજે.
૨૧૮. સુગંધ વિનાનું ધન યોગ્યને માન આપતા જોયા, યોગ્યની ઉપેક્ષા થતી જોઈ, વિચાર આવ્યો : અનીતિના ધને માણસને કેવો બદલી નાખ્યો છે !
૨૧૯. ધ્યેયહીન ગરકિનારે હું બેઠો હતો. અનંત જળરાશિ પર ડોલતી એક નૌકા પર
મારી નજર પડી. ધ્યેયહીન ડોલતી નૌકા જોઈ મને જીવન સાંભરી આવ્યું ! જીવન પણ નૌકા જેવું છે ને ? બંદરનો નિર્ણય કર્યા વિના જે નૌકા લંગર ઉપાડે છે, અને અનંત સાગરમાં ઝંપલાવે છે, તેના માટે વિનાશ નિશ્ચિત
પક મધુસંચય
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
