________________
પ૯. આતમની અગ્નિપરીક્ષા
૪ ટ, રતક વદ એકમની મધરાત હતી.
રાતના બે વાગ્યાનો સમય હતો. છે આકાશની શુભ્ર આરસીમાં મોગરાનાં ફૂલ
જેવા તારા હસી રહ્યા હતા. ચંદ્રમાંથી ઝરતી ચંદન જેવી શીતળ ચાંદની પૃથ્વીને લીંપી રહી હતી.
ત્રણ માળની ઊંચી હવેલીને બીજે માળે અમે ચાર જણ સુખનિદ્રામાં પોઢઢ્યા જે હતા. મંદમંદ વાતો પવન અમારા આત્માને
સૌરભની દુનિયામાં લઈ ગયો હતો. એવામાં હૈયાને વીંધી નાખે એવી એક કારમી, લાંબી તીણી, ચીસ સંભળાઈ, અને હું ભયપૂર્વક સફાળો ઊભો થઈ ગયો.
કમાડ ઉપર કોઈ જોરજોરથી લાત - મારતું બોલી રહ્યું હતું.
“મહારાજશ્રી ! બચાવો. કમાડ - ઉઘાડો. ભયંકર આગ લાગી છે દોડો રે # દોડો....! !
મારી પડખે જ પિતાશ્રી પોઢ્યા 4) હતા. મૂળચંદ ને તારાચંદ નામના બે * યુવાનો બારણા પાસે આળોટતા હતા. આ
ભવનું ભાતું ૨૧૧
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
