________________
પ૭૧. સૌજન્યનું આંસુ
5 મનું નામ પૂનમચંદ, પણ અમે એમને
મામા કહેતા. એમના બંને નામ સાર્થક હતાં. એમનું હસતું ગોળ ગૌરવણું મુખ, પૂનમના ચાંદની યાદ આપતું; અને
મામાં પણ ખરા; કારણ કે આખાય ગામનો કે સ્ત્રીવર્ગ એમને ભાઉ કહી સંબોધતો અને એ
પણ પ્રત્યેક નારીને ભગિની કહી સત્કારતા,
પ્રત્યેક નારીનો પુત્ર એમનો ભાણો હતો. એ 8. ભાણો એમની પાસેથી મામાનો મીઠો પ્રેમ ° પામતો.
અમારે સૌને સગા મામા તો હતા, છતાં અમને આ કહેણા મામા વધારે પ્રિય હતા, કારણ કે એમના દિલનું વાત્સલ્ય કોઈ ઓર હતું.
એમના મધુર વાત્સલ્ય પાછળ એક વ્યથાભરી કથા હતી.
એમનાં પત્ની બીમાર થઈ મૃત્યુશધ્યામાં છેલ્લા દિવસો પસાર કરી રહ્યાં
હતાં, ત્યારે એ ગમગીન અને ખિન્ન હતા. oછે. એમની વેદનાભીની આંખોમાં જે અસહ્ય
મૂક-વ્યથા હતી તે તેમની શાણી પત્નીના
ભવનું ભાતું ૨૨૭
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
