________________
દેશ દેશથી પ્રતાપી અને પ્રાણવાન કુમારો આવ્યા. એમને સૌને રૂપસૌન્દર્યના ભારથી લચી પડતી ગંગા ગમી, પણ એની આ આકરી શરત કોઈનેય ન ગમી.
કુમારો માનતા કે સ્ત્રી એ તો સુંદર વસ્ત્ર. સારું લાગે ત્યાં સુધી જરૂર ધારણ કરવું પણ જૂનું થાય તો તો બદલવું જ જોઈએ ને ? એક જ વસ્ત્રને આખી જિંદગી પહેરી રાખવું, એવી શરત તે વળી સ્વીકારાતી હશે ? સૌને નકારતાં ગંગાએ કહ્યું :
‘પ્રેમવિહોણા આવા વિષયી વેંતિયા માણસોને ચરણે મારા આ જીવનને ધરવા કરતાં નિસર્ગને જ અર્ણરૂપે ધરી, આ જીવનયાત્રાને શાન્તિ અને સાધનામાં શા માટે ન વીતાવું ?
‘હે પિતાજી ! શારંગવનમાં એક આશ્રમ અને મંદિર બંધાવી આપો, કે જ્યાં સુધી એવો તેજસ્વી પુરુષ ન મળે ત્યાં સુધી હું મારા આ જીવનને ત્યાં આત્માની મસ્તીમાં વીતાવું.'
પુત્રીનાં ધૈર્યપૂર્ણ વચનથી પ્રસન્ન થઈ જન્તુરાજે ગંગાના કિનારા ઉપરના આ ઉપવનમાં આ આશ્રમ તૈયાર કરાવ્યો. શ્રેષ્ઠ શિલ્પીઓને તેડાવી આદિનાથનું મંદિર બંધાવ્યું. દરેક પ્રકારની સગવડતા અને રક્ષકો મૂકી આ આશ્રમ ગંગાદેવીને સોંપ્યો છે.
તે દિવસથી અમે અહીં રહીએ છીએ. મારાં સખી ગંગા રાજકુમારી હોવા છતાં અહીં તપસ્વિની જેવું જીવન જીવે છે.
પ્રભાતે પ્રાર્થના પછી પર્યટન, સ્નાન અને પૂજા. મધ્યાહ્ન ભોજન પછી વાંચન, સંધ્યાટાણે પ્રભુભક્તિનાં રસનિઝરતાં ગીત અને આરતી, રાત્રે જ્ઞાનગોષ્ટિપૂર્વક શયન આ રીતે ધ્યાન અને જ્ઞાનમાં અમારા દિવસો નિર્મળ સરિતાને કિનારે સરિતાના પ્રવાહની જેમ વહી રહ્યા હતા.
ત્યાં એક અઠવાડિયા પૂર્વે જન્તુરાજ અહીં આવ્યા અને એક આનંદભર્યા શુભ સમાચાર આપી ગયા.
આ શુક્લ પંચમીના દિવસે એક રાજકુમાર મૃગયા કરવા આ વનમા આવશે. એ હસ્તિનાપુરનો સ્વામી હશે, શાન્તનુરાજ એનું નામ હશે, એ ગંગાદેવીની પ્રતિજ્ઞા પૂર્ણ કરશે અને એનો જીવનસાથી થશે. એક ત્રિકાળ જ્ઞાનીનો આ બોલ છે, આ ભવિષ્યવાણી કહેવા હું પોતે જ આવ્યો છું.'
સ્વરૂપ અને સુંદરતાથી ઊભરાતા આ યુવાન પ્રત્યે માનભરી દૃષ્ટિ નાખતાં છેલ્લે મનોરમાએ કહ્યું : ‘એ ભવિષ્યવાણીના આધારે અને આપના રૂપગુણના પ્રભાવે અમે માની લઈએ છીએ કે અમારા સામે બેઠેલા અમારા પ્રિય અતિથિ તે મહારાજા શાન્તનુ પોતે જ છે...'
Jain Education International
-
૨૪૮ * મધુસંચય
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
