Book Title: Madhusanchay
Author(s): Chitrabhanu
Publisher: Navbharat Sahitya Mandir Ahmedabad

View full book text
Previous | Next

Page 347
________________ જ્ઞાનદીપકનો પ્રકાશ જ વધુ ઉપયોગી થાય. ભ્રમ અને બ્રહ્મની વિવેકદ્રષ્ટિ વિધિમંત્રોથી નહિ, પણ જ્ઞાનથી જ ખીલે છે. ૬૩૧. ક્રૂરતાની પરાકાષ્ઠા સિત હનું બચ્ચું ગુફામાંથી બહાર આવ્યું ત્યાં તેણે એક તલવારોથી મોટું લશ્કર જતાં જોયું. બંદૂક અને તલવારોથી સજ્જ થયેલા આ માણસોને જોઈને ગભરાઈ ગયું. એ ધ્રૂજતું ધ્રૂજતું અંદર આવ્યું. એની મા આરામ કરતી હતી. એની હૂંફમાં એ સંતાવા લાગ્યું. માએ પૂછ્યું : “બેટા, તું સિંહબાળ થઈ ધ્રૂજે છે ! તું તો વનરાજ છો. તારે કોઈથી ડરવાનું હોય ?'' “પણ મા, બહાર તો જો.'' સિંહણે ગુફાના દ્વારા તરફ જોયું તો લશ્કર કૂચ કરી રહ્યું હતું. “રે, આ તો એમના જ જાતભાઈને મારવા જઈ રહ્યા છે ! વિશ્વમાં માણસ જ એક એવું ક્રૂર પાણી છે જે પોતાની જ જાતનાં ભાઈબહેનોને દેશ, ધર્મ, ભાષા અને પ્રાંતને નામે આમ કતલ કરતું આવ્યું છે !'' ૬૩૨. કુદરતનો જવાબ કા નો કુંભાર મસ્ત હતો. એની આજીવિકાનું સાધન એનો એક ગધેડો હતો. એને મજૂરીએ લઈ જાય, બે રૂપિયા મળે એટલે એ મસ્ત. સંતોષમાં સુખી. એની સામે જ એક ધાંચી ૨હે. એ જેવો લોભિયો એવો જ ઈર્ષાળુ. એને આ મસ્ત કુંભારની ઈર્ષ્યા બાળ્યા જ કરે. એક દિવસ ઘાંચીએ નમાજમાં પ્રાર્થના કરી : ‘ખુદા ! કુંભારના આ ગધેડાને ઉપાડી લે જેથી એની અકડાઈ ઓછી થાય.'' બીજે જ દિવસે એની પ્રાર્થના ફળી ! ઘાંચીનો જ બળદ મરી ગયો ! ઘાંચીએ ખુદાની અજ્ઞાનતા પર અફસોસ કરતાં પોતાની પત્નીને કહ્યું : “ખુદા આટલા દિવસથી ખુદાઈ કરે છે પણ ગધેડા કે બળદને પારખી શકતો નથી. મેં ગધેડા માટે કહ્યું ત્યારે એણે બળદ માર્યો. માણસ બીજાને માટે જે ઇચ્છે છે તે પાછું આવે તો પોતાને નથી ગમતું. Jain Education International ܀ ૩૩૦ * મધુસંચય For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org

Loading...

Page Navigation
1 ... 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386