________________
ક્ષણ, બે ક્ષણ, કલાક...બે કલાક થઈ ગયા, પણ મહાનામ જળસપાટી પર ન આવ્યા. તે ન જ આવ્યા. વિજયી વિડ્રભ અને લૂંટની કામનાવાળા સૈનિકો પ્રતીક્ષા કરી થાક્યા, પણ મહાનામ ઉપર ન આવ્યા.
વિદ્ગભ ચતુર હતો. એ આ કરુણ ઘટનાનો મર્મ સમજી ગયા. એના પર જાણે વિદ્યુત્પાત થયો હોય તેમ તે ધા ખાઈ ગયો. એનો વેરાગ્નિ એકદમ શમી ગયો. શું દાદાએ પૌરજનોની રક્ષા કાજે પોતાની કાયાનું બલિદાન આપ્યું ?
આ વાત સાંભળી કપિલવસ્તુના યુવાન અને યુવતીઓ દોડી આવ્યાં. પાણીમાં સ્તંભ સાથે બંધાયેલા એ પુણ્યદેહને બહાર કાઢ્યો ત્યારે પાણીથી પ્રફુલ્લિત બનેલો મહાનામનો ઉજ્વળ દેહ જાણે સૌને કહી રહ્યો હતો : “દેહનું મૂલ્ય આનાથી વધારે કંઈ હોઈ શકે ખરું કે ?'
નગરના પૌરજનો મહાનામને આંસુની અંજલિ આપી રહ્યા હતા કારણ કે નગરીએ એક એવો મહામાનવ ખોયો હતો, જેણે પોતાનું જીવન આપીને કપિલવસ્તુના પ્રજાજનોને જીવન આપ્યું હતું.
ઉo૫. એ બધાં દલાલનાં તોફાન છેલિતાણામાં આગમમંદિરની અંજનશલાકા ને પ્રતિષ્ઠા ભવ્ય રીતે કરાવી,
પૂજ્ય આચાર્ય મહારાજ સાથે વિહાર કરી, અમે કપડવંજ આવ્યા. કપડવંજ ઘણું જ શ્રદ્ધાળુ ને ભક્તિથી વિનમ્ર. કદી ન ભુલાય એવો અહીંના યુવાનોનો ઉત્સાહ અને પ્રેમ. એમણે ઘણા જ આનંદ અને ઉમંગથી પૂજ્યશ્રીનું સ્વાગત કર્યું.
આ દિવસોમાં, પૂજ્ય આગમોદ્ધારક આચાર્ય શ્રી આનંદસાગરસૂરીશ્વરજી મહારાજની તબિયત નરમ રહેતી હતી. વૈદ્યો તરફથી માત્ર પ્રવાહી પદાર્થો લેવાનું સૂચન મળ્યું હતું, એટલે બપોરે તેઓશ્રી ઘણું કરીને ચા જ લેતા હતા. આથી બપોરે એક ગૃહસ્થને ત્યાં હું ચા લેવા ગયો.
ઘરનાં માણસો કોઈક લગ્નપ્રસંગમાં જવાની ઉત્સુકતામાં હતાં. હું ચા વહોરી જલદી આવતો રહ્યો. ચા મહારાજ શ્રીને આપ્યો ને તેઓ વાપરી ગયા.
આ વાતને દશ મિનિટ પણ પૂરી ન થઈ, ત્યાં ઉતાવળે પગે એક બહેન આવ્યાં. આવીને એ તો કાકલૂદી કરવા લાગ્યાં, માફી માગવા લાગ્યાં, પોતાની ભૂલ માટે પશ્ચાત્તાપ કરવા લાગ્યાં !
બહેનની આ વ્યગ્રતા જોઈ હું દિમૂઢ બની ગયો. મેં પૂછ્યું : “બહેન, શું છે ? આ ધમાલ શું ને માફી શાની ?'
૩૦૬ - મધુસંચય For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org
