________________
૧૭૧. જીવનનો ફુગ્ગો
પણું જીવન ફુગ્ગા જેવું બની ગયું છે. સંપત્તિની હવા ભરાય છે ત્યારે
આ તે ફુલાય છે, અને એ હવા નીકળી જતાં એ ચીમળાઈ જાય છે.
પોલાણને દૂર કરવા સંસ્કાર ને જ્ઞાનની હવા એમાં ભરો તો એ સંપત્તિની ગેરહાજરીમાં પણ નક્કર રહેશે.
મ
૧૭૨. અન્ન અને લૂણ
એ
-
સાધન છે. આમાં દાન, શિયળ અને તપને જો અન્નની ઉપમા અપાતી
હોય તો હું ભાવને લૂણની ઉપમા આપીશ. લૂણ વિના અન્ન સ્વાદિષ્ટ ન બને તેમ ભાવ વિના દાન-શિયળ-તપ મધુર અને સાર્થક ન બને.
૧૭૩. અસંતોષાગ્નિ
જ
ગતની દૃષ્ટિએ સુખી દેખાતો માણસ ખરેખર સુખી હોય છે ? કારણ કે એનું સુખ રોજનું થઈ ગયું હોય છે, એટલે એ એના ધ્યાનમાં આવતું નથી, એની સુખની કલ્પનાઓ વધારે વિસ્તૃત થતી જતી હોય છે, અને સુખની કલ્પનાઓ જેમ વધારે વિસ્તૃત બનતી જાય છે તેમ એના હૈયામાં અસંતોષ વધતો જાય છે, અને અસંતોષ એ તો પાવકજ્વાળા છે, એ જ્યાં પ્રગટે ત્યાં બાળ્યા વિના રહે જ નહિ !
૧૭૪. પૂર્ણ દૃષ્ટિ
અં
ધ ચિત્રકારે દોરેલી છબી, દેખતા ચિત્રકારે આલેખેલી છબી જેવી સુંદર તો ન જ હોય; તેમ અર્ધજ્ઞાનીએ ભાખેલું વચન, અંતરદૃષ્ટિથી વિકસેલા જ્ઞાનીના વચન જેવું સૌંદર્યમય સત્ય ન જ હોય !
Jain Education International
૪૬ * મધુસંચય
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
