________________
અશુભ કર્મો કાપવાનાં હોય છે.
શુભ અને કલ્યાણકારી કર્મો દ્વારા કર્મયોગ સાધવાનો છે. શુભ કર્મો આપણા જીવનની ખાતાવહીમાં બેલેન્સ સમાન છે, જે શુભ ફળ આપનાર છે ને જેનો ઉપયોગ ભવાંતરે થાય છે.
પારમાર્થિક કાર્યો દ્વારા કર્મયોગ સાધી શકાય. પણ આ પારમાર્થિક કાર્યો કરવામાં મનુષ્યને કોટી કોટી વિઘ્નોનો મુકાબલો કરવો પડે છે. કર્મ યોગની સિદ્ધિ માટેનાં આ કાર્યોમાં અસંખ્ય વિઘ્નો જરૂર આવે છે.
કહોને કે વિઘ્નોની વણઝાર ચાલી આવે છે. મનુષ્ય એ પાર કરવાનાં હોય છે.
આવાં પારમાર્થિક, શુભ અને કલ્યાણકારી કર્મો દ્વારા જ કર્મ યોગ સિદ્ધ થાય છે- પછી ભલે અનેક વિઘ્નોને પાર કરવાનાં હોય. એ માટે જરૂર છે ધૈર્યની.
अनेकजन्मयत्नेन, संस्कारेण च देहिनाम् ।
भवत्येव प्रभो प्राप्ति, स्तत्राशा जीवनं परम् ॥ ४४ ॥ મનુષ્યની એક માત્ર આશા કઈ ? મનુષ્ય જીવનનું ધ્યેય કર્યું ? એની મહત્ત્વાકાંક્ષા કઈ? એની સર્વોપરિ ઈચ્છા કઈ? આ બધા પ્રશ્નોનો જવાબ એક જ છે. પ્રભુની પ્રાપ્તિ. જીવાત્માનું આ જ તો ધ્યેય છે. આ જીવાત્મા અનેક જન્મો ધારણ કરે છે. અટક્યા વિના ભવ ભ્રમણ કરે છે. વિવિધ યોનિઓમાં એ ઘૂમે છે ને આમ ભવ ચકડોળ ફર્યા કરે છે. તે ભવાટવીમાં
કરે છે.
ભવનું ચક્ર તો ચાલ્યા કરવાનું. ભવ ભ્રમણ થય ભુવા પણ ઉત્તમ સંસ્કાર યુક્ત જીવાત્મા પ્રયત્ન કરે છે પ્રભુ પ્રાપ્તિનો. પ્રયત્ન કરે છે પ્રભુ દર્શનવા
અનેક જન્મોના સંસ્કારો અને સાતત્યપૂર્ણ પ્રયત્નોને કારણે પ્રભુ દર્શનનો એનો તલસાટ પૂર્ણ થાય છે. તેને પ્રભુની પ્રાપ્તિ થાય છે. ઉત્કૃષ્ટ જીવન ક્યું ? ઉત્કૃષ્ટ આશા કઈ ? ઉત્તમ આકાંક્ષા કઈ ? પ્રભુનાં દર્શન એ જ ઉત્કૃષ્ટ જીવન છે. પ્રભુની પ્રાપ્તિ એ જ ઉત્તમ આશા છે.
સંસારના પદાર્થોની આશા તો મિથ્યા અને કર્મબંધ કરનારી છે. પ્રભુ પ્રાપ્તિની આશા જ જીવનને સર્વોત્તમ સ્પર્શ આપનારી છે. પ્રભુ પ્રાપ્તિનો ભવોભવ તલસાટ, અપ્રમત્ત પ્રયત્ન અને એ માટેના ઉત્તમ કર્મો મનુષ્યને પ્રભુની પ્રાપ્તિ કરાવે છે.
૪૬
-
