________________
दर्शनज्ञानचारित्रगुणानां व्यक्तहेतुकः । व्यावहारिकधर्मोऽस्ति, ज्ञेयो निमित्तयोगतः ॥ २५५ ॥
દર્શન, જ્ઞાન, અને ચારિત્ર જેવા ગુણોનો વ્યક્ત હેતુ જૈનધર્મમાં રહેલો છે.
આ ત્રણેય મહાન ગુણો છે. જેનો ઉપયોગ જીવનમાં થવો જરૂરી છે.
દર્શન-જ્ઞાન-ચારિત્ર જેવા ગુણોનો જે વ્યક્તિ હેતુ છે, તે નિમિત્ત યોગથી વ્યાવહારિક જૈનધર્મ જાણવો.
स्वार्थत्यागेन जीवानामुपग्रहस्य कर्मसु । प्रवृत्तिस्तद्विचारश्च, जैनधर्मो मया उच्यते ॥ २५६ ॥ જૈનધર્મનું સ્તર ઘણું ઊંચું છે. વિશ્વ કલ્યાણ હેતુએ સર્વત્ર પ્રવર્તમાન છે. વિશ્વ વ્યથિત છે. જગત પીડિત છે.
પીડાનાં પોટલાં માથે મૂકીને જગજ્જનો તેના શમન માટે ધર્મો તરફ આશાભરી મીટ માંડીને દોડે છે.
એના ઉપાય માટે તેના નિરાકરણ માટે તેના ઉકેલ માટે. સમસ્યાઓ અનેક છે. તેથી વ્યથાઓ અનેક છે. સતત પ્રશ્નોની સળગતી સગડી લઈને માણસ આમતેમ ભટકે છે. ક્યાંક ઉપાય જડી જાય. ક્યાંક બળતરા શમી જાય. ક્યાંક આગ બૂઝાઈ જાય. ક્યાંક પીડા ટળી જાય. ઠેર ઠેર ફરે છે. ઠેર ઠેર નજર દોડાવે છે. છતાં તે અજંપ છે. બેચેન છે. બેતાબ છે. રઘવાયો બન્યો છે. જૈનધર્મ પાસે તેના શમનનો ઉપાય છે. જૈનધર્મ સ્વાર્થનો ત્યાગ કરે છે. જીવોને ઉપકાર કરે છે. અને આ ઉપકાર કરવાના કર્મમાં તે સદા પ્રવૃત્ત રહે છે. ધર્મના ઉત્તમ વિચારો છે. શ્રેષ્ઠ દર્શન છે. ઉત્તમ આચારો છે.
આ ઉત્તમ આચાર-વિચારો અને સ્વાર્થ છોડીને જીવોને ઉપકાર કરવા કર્મમાં પ્રવૃત્ત થવું -
એને જ જૈનધર્મ જાણજો.
૨૫૬
