________________
आत्मानुभवयोगेन, देहाध्यासलयो भवेत् । देहाध्यासलयेनैव, जायते प्रभुदर्शनम् ॥९८ ॥ આત્મા અલગ છે. દેહ આત્માથી ભિન્ન છે. આત્માનુભવ એક અલગ બાબત છે. દેહાનુભૂતિ એક ભિન્ન બાબત છે. આત્મજ્ઞાની જાણે છે આ વાત.
આત્માના અનુભવનો યોગ થતાં જ દેહાભિમાન-દેહાધ્યાસનો ક્ષય થાય છે.
આત્માનુભવનો યોગ જેને થાય છે, તે આત્મજ્ઞાની છે. દેહજ્ઞાન અલગ બાબત છે. આત્મજ્ઞાન થતાં દેહજ્ઞાન છૂટી જાય છે. આત્મજ્ઞાનનો પ્રારંભ એટલે દેહજ્ઞાનનો અંત. પ્રભુના દર્શન માટે સૌ તલસે છે. સૌ ઈચ્છે છે કે પોતાને પ્રભુનાં દર્શન થાય.
પણ જ્યાં સુધી દેહાધ્યાસ હોય છે, ત્યાં સુધી પ્રભુ દર્શન શક્ય નથી બનતું.
એ માટે દેહાનુભવને છોડો. દેહાધ્યાસને છોડો. દેહજ્ઞાનને છોડો. દેહભાવને છોડો.
દેહની આળપંપાળમાંથી બહાર નીકળી જાવ. અલગ બની જાવ. એનાથી ભિન અનુભૂતિ કરો.
દેહનો અધ્યાય ત્યારે જ લય પામે છે કે જ્યારે આત્માનો અનુભવ થાય છે.
આત્મભાન કેળવો. આત્મજ્ઞાન મેળવો. આત્મજ્ઞાન થયા પછી જગત ભાન ભૂલાય છે. દેહભાન ભૂલાય છે. દેહ સ્વભાવ છૂટી જાય છે. પ્રભુદર્શન અને દેહાધ્યાસ બે એક સાથે ક્યારેય બની શકે નહિ. દેહાધ્યાસના ક્ષયથી જ પ્રભુદર્શન થાય છે.
૧૧૧
