________________
જૈનમંદિર અને તીર્થોની પૂજા સુ-ભાવ પૂર્વક થાય તો પૂજા સાર્થક
બને છે.
ક્યાંય અશ્રદ્ધા ન હોય. ક્યાંય શંકા ન હોય.
ક્યાંય અવિશ્વાસ ન હોય. ક્યાંય દુર્ભાવના ન હોય.
બસ, સુંદર સરસ ભાવથી દર્શન થાય- પૂજા થાય- વંદન થાય તો પૂજા પરિણામદાયી બને છે.
યંત્રવત્ પૂજા કરવાનો કોઈ અર્થ નથી.
પૂજામાં યાંત્રિકતા ન હોય. પૂજામાં દુર્ભાવ ન હોય.
પૂજામાં મશીની ભાવ ન હોય.
પૂજા પૂજા છે. પછી એ પ્રતિમાની પૂજા હોય કે પછી તીર્થપૂજા હોય. પૂજાનો સંબંધ શ્રદ્ધા સાથે છે ને શ્રદ્ધાનો સંબંધ હૃદય સાથે છે. હૃદય ભાવ સુંદર હોય તો કરેલી પૂજા સાર્થક નીવડ્યા વગર રહેતી
નથી!
છે.
જૈનો આ વાત જાણે છે.
તેથી પૂજામાં હૃદય રેડે છે. પૂજામાં ભાવ રેલાવે છે.
ભાવનાથી – હૃદયની ભાવનાથી તેઓ મંદિર અને તીર્થની પૂજા કરે
પૂજા એ રીતે જ થાય. સુ-ભાવથી ભાવનાથી. પૂજા સુ-ભાવથી કરવી જોઈએ.
જ્યારે સાધુ વર્ગની સેવા અતિરાગપૂર્વક કરવી જોઈએ. સાધુ પ્રત્યે રાગ જોઈએ. માત્ર રાગ નહિ, અતિરાગ.
અતિરાગથી સાધુ ભગવંતોની સેવા કરવાથી તેનું સુંદર ફળ અવશ્ય
મળે છે.
માટે મંદિરની પૂજા સુ-ભાવથી કરો.
તીર્થ પૂજા પણ સુ-ભાવથી કરો.
અને સાધુ ભગવંતોની સેવા અતિરાગ પૂર્વક કરો.
૨૩૭
