________________
અને માધ્યસ્થપણું ઉત્પન્ન થયા પછી દેશ્ય-અદેશ્ય વસ્તુઓ વિષે સાક્ષીભાવ પ્રાપ્ત થાય છે.
જરૂરી છે સમભાવ. જરૂરી છે માધ્યસ્થપણું છે. અને એના પરિણામે તમામ સંભાવનાઓ નેત્રદીપક બને છે. દેશ્યવસ્તુઓ છે જગતમાં. અદેશ્ય વસ્તુઓ છે જગતમાં.
આ તમામે તમામ - દશ્ય અને અદેશ્ય વસ્તુઓ વિષે - સાક્ષીભાવ મનુષ્યને પ્રાપ્ત થાય છે.
आत्मानुभवसज्ज्ञानं, ततः सम्यक् प्रजायते । ततो नयप्रमाणानां, शास्त्राणां न प्रयोजनम् ॥१६१ ॥
સમભાવ દશા પ્રાપ્ત થયા પછી હૃદયમાં માધ્યસ્થપણું ઉત્પન થતાં દશ્ય-અદેશ્યનો સાક્ષીભાવ પ્રાપ્ત થાય છે.
ત્યાર પછી અનુભવનું સજ્ઞાન પેદા થાય છે. ને તે સમ્યક બને છે. જ્ઞાનનું સમ્યક્ષશું અનુભવને અંતે બને છે. આત્માના અનુભવનું સજ્ઞાન જ સમ્યકપણાને પ્રાપ્ત થાય છે.
જરૂર છે સમ્યક વિચારની. સમ્યફ આચારની. સમ્યફ વાણીની. સમ્યક જ્ઞાનની.
આત્માનુભવથી આ સમ્યકજ્ઞાન સમ્યપણે ઉત્પન્ન થાય છે. જૈનધર્મ હંમેશાં સમ્યક માર્ગનો આગ્રહી રહ્યો છે.
ધર્મ નિર્દેષિત સમ્યફ માર્ગોને અપનાવવાથી જ સમ્યક જ્ઞાનની પ્રાપ્તિ નિઃશંકપણે થાય છે.
આત્માને ઓળખો. આત્માને પ્રમાણો આત્મસ્થ બનો. આત્મવાન
બિનો.
આત્મવાન બન્યા પછી અનુભવ જગત વિસ્તૃતપણે ખૂલે છે. સમ્યક્ષણ પ્રતિબિંબિત થાય છે. સમ્યક જ્ઞાનની પ્રાપ્તિ થાય છે. ને જ્યાં આત્મજ્ઞાન છે, જ્યાં સમ્યફ જ્ઞાન છે, ત્યાં શાસ્ત્રોના પ્રમાણની જરૂર જ રહેતી નથી. નય - પ્રમાણોના શાસ્ત્રોનું કોઈ પ્રયોજન તે પછી રહેતું નથી. તો પછી ખીલવો સમ્યક દ્રષ્ટિ. બનો આત્મવાન. બનો સમ્યમાર્ગી.
૧૭૭
