________________
माधवः श्रावकाचव, जंगमतीर्थरूपिणः । तेषां भक्ति जनै: साध्या, स्वर्गसिद्धिप्रदायिनी ।। ५८७॥ આ શ્લોકમાં સાધુઓ અને શ્રાવકોનું મહત્ત્વ બતાવ્યું છે. સાધુઓ અને શ્રાવકો ધર્મના જંગમ તીર્થરૂપ છે. તેમની ભક્તિ અનેક પ્રકારનાં ફળ આપનારી છે.
સાધુઓ અને સાચા શ્રાવકોને જંગમ તીર્થ સ્વરૂપ ગણવવામાં આવ્યા છે. વ્યક્તિની સમીપરહેલુ તીર્થ તે સાધુઓ. તેમની ભક્તિ ઉત્તમ ફળ આપનારી છે.
આ જંગમતીર્થોની ભક્તિ સાચે જ શ્રેષ્ઠ છે. આવી ભક્તિ સ્વર્ગ આપનારી છે. સિદ્ધિપદ આપનારી છે. મનુષ્ય શું ઈચ્છે છે? તે સ્વર્ગને ઈચ્છે છે. સ્વર્ગીય સુખોને ઈચ્છે છે.
અને સ્વર્ગ મળે છે સાધુઓ રૂપ જંગમતીર્થોની સાચા હૃદયની ભક્તિથી.
એમની ભક્તિ સ્વર્ગ આપે છે. સિદ્ધિપદ આપે છે. सर्वदा सर्वथा जैना, आत्मान एव वस्तुतः । कर्मप्रकृतिजेतारः,शुद्धाऽऽत्माभिमुखाः शुभाः ॥१८८।। જૈનોની ઉત્તમ સ્થિતિ કેવી હોય છે? શ્રેષ્ઠ સ્થિતિ છે જેનોની. વસ્તુતઃ તો તેઓ શુદ્ધાત્માભિમુખ હોય છે. આત્મવાનું હોય છે. આવા શુભ જૈન જ પ્રકૃતિને જીતનારા હોય છે. પ્રકૃતિ વિજેતા હોય છે. સદા તેઓ પ્રકૃતિ જયી હોય છે. સર્વથા તેઓ પ્રકૃતિને જીતનારા હોય છે. જૈન શુદ્ધાત્માભિમુખ છે. જૈન શુભ છે. તે સમ્યફ જ્ઞાનયુક્ત અને શુભ્રસ્વભાવી છે.
१८८
