________________
ज्ञात्वैवं जैनधर्मस्य, रहस्यं श्रावकस्तथा । साधवः स्वाधिकारेण, यतन्ते मुक्तिसिद्धये ॥१०४ ।। આ છે રહસ્ય. આ છે ભેદ. આ છે મૂળભૂત વાત. આ છે આત્માને પ્રભુત્વ સુધી લઈ જવાની રીત. આ છે જીવનની દિશા નક્કી કરવાની ચાવી. અને આ રહસ્ય છે જૈન ધર્મનું જે જાણતા નથી, એ શ્લોકો દ્વારા જાણે છે..... અંદરના રહસ્યને આત્મસાત્ કરે છે. શ્રાવકોએ જાણવું જરૂરી છે. સાધુઓએ જાણવું જરૂરી છે.
આત્મસાધકે જાણવું જરૂરી છે. " ગતિ માટે સૌ મથે છે. સિદ્ધિની પ્રાપ્તિ માટે સૌ પ્રયાસ કરે છે.
સૌને - શ્રાવકને - સાધુને જ્યાં છે, ત્યાંથી આગળ વધવાની તીવ્ર તમન્ના હોય છે. - આ માણસ માત્રનો સ્વભાવ છે. માણસ માત્ર ગતિ ઈચ્છે છે.' " પણ સંસાર રંગમાં ખૂંપેલા માણસોનું લક્ષ્ય ભૌતિક પ્રાપ્તિ માટેનું હોય છે. સાધુનું લક્ષ્ય આધ્યાત્મિક ગતિનું હોય છે. સાચા શ્રાવકનું લક્ષ્ય આત્મશ્રેયનું હોય છે.
અને આત્મશ્રેય ત્યારે જ શક્ય બને છે કે જ્યારે એ ગતિમાન બને છે. ગતિ વિનાનું જળ અને ગતિ વિનાનું જીવન દુર્ગધમય બની જાય છે.
જ્યાં છે ગતિ, ત્યાં જ છે પ્રગતિ ને ત્યાં જ છે પ્રાપ્તિ. * શ્રાવકો આ રહસ્ય જાણીને પોતાના અધિકાર પ્રમાણે પ્રયત્ન કરે છે. પોતાની ક્ષમતા પ્રમાણે મથામણ કરે છે.
સાચો શ્રાવક અને સાચો સાધુ. બંને છેવટે તો આત્મસાધનાના માર્ગના યાત્રી છે. આત્મસાધક છે.
સૌનો પ્રયત્ન મુક્તિ માટેનો છે. સૌનો પ્રયત્ન સિદ્ધિ માટેનો છે. સૌનો પ્રયત્ન પ્રભુત્વની પ્રાપ્તિનો છે..
જૈનધર્મ એવો સમૃદ્ધ છે કે રહસ્યોના આવા તો અનેક ખજાના તેમાં ભર્યા પડ્યા છે.
.
. .
.
.
.
૧૧૯
