________________
કેવલીપણું પૂર્ણશુદ્ધાત્માનું પૂર્ણજ્ઞાનમય સ્વરૂપ છે.
કેવળજ્ઞાનનો સૂર્ય ઉદયમાન થયા પછી વિશ્વના સર્વ પદાર્થો પ્રકાશિત થઈ જાય છે. અજ્ઞાન છૂપું રહેતું નથી અને સત્ય સ્થિતિ પ્રત્યક્ષ થાય છે.
આવો પૂર્ણશુદ્ધાત્મા સ્વતઃ કૃતકૃત્ય હોય છે. છતાં પણ વિશ્વના જીવોના ઉપકાર માટે તે જગતમાં વિચરે છે. જ્ઞાન પ્રદાન કાર્ય કરે છે.
જગતના જીવોને ધર્મદેશના આપે છે. જગતના જીવો પૂર્ણશુદ્ધાત્મા બને તે માટે સત્યનો બોધ આપે છે. देहनाशे भवेत्पूर्णः, स्वतन्त्रः पूर्णशक्तिमान् ।
પર્યાયાલિ, પૂનમથામુ ૨૦૩ દેહ માટે મૃત્યુ ધ્રુવમ્ છે. દેહ નાશવંત છે. આજે કે કાલે અથવા કોઈપણ સમયે એનો ક્ષય સુનિશ્ચિત છે. દેહ અશાશ્વત છે. દેહ અમરત્વધારી નથી. મૃત્યુમુખી છે આ દેહ. જેનો જન્મ છે, એનું મરણ પણ છે.
દેહ મરણશીલ, નાશવંત અને અલ્પ સમય સ્થિતિવાન છે. દૈહિક પદાર્થનો આ ગુણધર્મ છે. જન્મવું, જરાગ્રસ્ત બનવું અને નાશ પામવું.
દેહની અંતિમ સ્થિતિ મૃત્યુ છે.
આમ, દેહ નાશવંત જરૂર છે પણ આત્માની પ્રભુપદ તરફની ગતિ એ જ સાચી ગતિ છે, સર્વોત્તમ ગતિ છે. ને જીવાત્માનો એજ ઉદ્યમ હોય તે તદન જરૂરી છે.
બિલકુલ આવશ્યક છે જેનું ઉદ્યમવંત હોવું.
જન્મ અને મૃત્યુ એ દેહના બે સામસામા છેડા છે. એ બે વચ્ચેની સ્થિતિ એટલે જ જીવન. આ જીવન દરમ્યાન આત્મા જો ઉત્તમ ગતિ માટે ઉદ્યમવંત બની રહે તો તે પ્રભુત્વ સુધી પહોંચે છે.
દેહાતીત થયે છતે- તે શુદ્ધપર્યાયવાન બને છે. પૂર્ણાનંદમય બને છે. પૂર્ણશક્તિમાન બને છે. સ્વતંત્ર અને પૂર્ણ બને છે. તે સિદ્ધ પ્રભુ બને છે. પણ એ માટે જોઈએ ઉદ્યમ. પરમગતિ માટેનો પુરુષાર્થ.
૧૧૭