________________
આ માર્ગ ઉપર ચાલીને પ્રભુદર્શને જઈ શકાય.
પરમાત્માના સામીપ્ટની ઝંખના જાગી હોય તો આ કષ્ટકારક માર્ગ પર જ ચાલવું પડે.
કંટકો પર પગ મૂકવા પડે.
ખીણો વટાવવી પડે. ખાડા-ટેકરા પાર કરવા પડે. ઘૂઘવતી સરિતાઓની આરપાર નીકળવું પડે. અને આ કાર્ય સરળ નથી. દ્રઢ મનોબળ હોય ને ગજવેલ જેવું મન હોય તો જ આ માર્ગ પર
આગળ વધી શકાય.
માર્ગમાં વિપત્તિયોગ થાય. વિઘ્નયોગ થાય.
ત્રાસ પામી જવાય, પરેશાન થઈ જવાય અને પગ પાછા પડી જાય. પણ સાચી વાત તો એ છે કે, આ વિપત્તિ યોગ જ આશીર્વાદ રૂપ
બને છે.
માર્ગમાં વિઘ્ન વગેરેનો યોગ થવાથી ચિત્તની શુદ્ધતા થાય છે. કર્મો વિપત્તિ બનીને ઉભા રહે છે.
અશુભ કર્મોનો ઉદય કષ્ટ બનીને ખડો થાય છે.
આમ ધૈર્યપૂર્વક કર્મ જન્ય કર્યો કપાવાથી કર્મનો ક્ષય થાય છે. એક પછી એક કર્મો કપાતા જાય છે, જે કર્મો પૂર્વે જમા રહ્યાં હતાં, તે કષ્ટો સહન કરવા પૂર્વક નાશ પામે છે.
આત્માની આસપાસનાં બંધાયેલાં જાળાં હણાઈ જાય છે. ચિત્ત શુદ્ધપણું ધારણ કરે છે, કારણ કે કર્મનો મેલ હટી ગયો હોય છે. આ ચિત્ત શુદ્ધિ થતાં પરમપદની પ્રાપ્તિ થાય છે. पारमार्थिककार्येषु, विघ्नकोटीपरंपरा ।
भवत्येव मनुष्याणां कर्मयोगस्य सिद्धये ॥ ४३ ॥
"
મનુષ્ય કર્મ યોગની સિદ્ધિ માટે સતત મથે છે, કારણ કે તેનું ધ્યેય તો સર્વથા ઊંચું જ હોય છે.
એનો માર્ગ પ્રભુનો માર્ગ છે.
સતત કર્મ યોગની સાધના કરવાની છે. પ્રમાદ પૂર્ણ અકર્મણ્યતાને બદલે કલ્યાણયુક્ત કર્મ યોગ ઉત્તમ છે. તેથી તેનું જે ધ્યેય છે, પરમ પ્રતિ ગતિ કરવાનું, તેમાં તેને સફળતા પ્રાપ્ત થાય છે.
જીવનમાં ઝડપથી બધાં જ કાર્યો આટોપવાનાં હોય છે.
૪૫
