Agam 30 Mood 03 Uttaradhyayana Sutra Part 02 Sthanakvasi Gujarati

Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti

Page 57

ગુરૂકી આજ્ઞા કે પાલન સે હી મુનિકો મોક્ષકી પ્રાપ્તિ હોતી હૈ,
ઈસ વિષયમેં અશ્વદદ્રષ્ટાંત
જીવનને શુદ્ધ આહાર પાણીથી સુરક્ષિત કરી કર્મોની નિજ ર કરે, એવું જે કહેલ છે તે સ્વછંદી બનીને કરે અથવા સ્વછંદતાને શેકીને બીજી રીતે કરે ? આ પ્રકારની આશંકાનું સમાધાન કરવા સૂત્રકાર કહે છે-“ નિરોળ' ઇત્યાદિ.
અન્વયાર્થ- નિરોળ-કોનિન ગુરુમહારાજની આજ્ઞા અનુસાર જે મુજ-મુનિ સાધુ મોવલ્લં-મોહમ્ આકુલતા રહિત દુઃખ વજીત સ્થાનનેઅજરામર પદને મોક્ષને ૩-તિ પ્રાપ્ત કરી ત્યે છે -થા જેમ-રિવિવચHધારી માણે-દાક્ષિતવાર : ગમન, ઉત્પલવન આદિની શિક્ષાથી શિક્ષિત બનેલો કવચધારી ઘેડ ૪ નિરોન-સ્ટોનિન સ્વાતંત્ર્યતાને છોડી દઈ મોજવં-મોક્ષનું યુદ્ધભૂમિમાં શત્રુઓ તરફથી થતા પ્રહારથી જે રીતે પિતાનું રક્ષણ કરેz-તિ કરે છે. શત્રુઓથી ઘેરાઈ જતા નથી. એ રીતે મુનિ કૂવા વાતારૂ-પૂર્વા િવન પૂર્વ પ્રતિ વર્ષો સુધી અવમત્તે-ગામા પ્રમાદ રહિત બની જશે- સાધુ માર્ગમાં વિચરણ કરતા રહે. કેમકે, તા-રમત પ્રમાદ પરિવર્જન પૂર્વક સામાર્ગની આરાધનાથી મુખિ-સુનિક સાધુ gિriક્ષિપ્રમ્ જલ્દી મોવલં-મોક્ષાર્ શાશ્વત સુખ સ્થાનને ૩૬-૩તિ પ્રાપ્ત કરે છે. “પુસા વાસરૃિ-પૂર્વાાિ વજિ” આ પદ દ્વારા સૂત્રકાર એવું પ્રદર્શિત કરે છે કે, જે સાધુનું આયુષ્ય એક પૂર્વ કેટીનું હોય તે પણ તેણે ગg-મત્તર સર્વથા પ્રમાદને ત્યાગ કરી દેવો જોઈએ તેણે એવું ન સમજવું જોઈએ કે, પ્રમાદના પરિવજનથી શિઘમોક્ષ મળી જાય છે. માટે મરણ સમયેજ પ્રમાદને ત્યાગ કરીશ.
ભાવાર્થ-સાધુનું એ કર્તવ્ય છે કે, તે પોતાના ગુરુમહારાજની આજ્ઞા અનુસાર પ્રવૃત્તિ કરતા રહે. તેનાથી તેને મુક્તિપદને લાભ થતું રહે છે. સાધુની અવસ્થા એક પૂર્વ કેટીની પણ કેમ ન હોય છતાં તેણે પિતાનાં ગ્રહણ કરેલાં વ્રતનું યથાવતુ પાલન કરવામાં પ્રમાદ ન કરવું જોઈએ. કેમકે, પ્રમાદને ત્યાગ કર્યા વગર મુક્તિને લાભ થતું નથી. ગાથામાં જે અશ્વની ઉપમા આપી છે તેનું દૃષ્ટાંત આ પ્રકારનું છે.
ચંપાનગરીમાં રણધીર નામે એક રાજા રાજ્ય કરતું હતું. તેણે પોતાના બે ઘડાના બચ્ચાને બે ક્ષત્રિય પુત્રને ઉછેરવા તથા કેળવવા માટે આપ્યા. તેમાંથી
શ્રી ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૨
૪૧