Agam 30 Mood 03 Uttaradhyayana Sutra Part 02 Sthanakvasi Gujarati

Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti

Page 193

66
ભાવા —ઇન્દ્રને મિરાજિષએ પહેલાં સમજાવવા છતાં ફરીથી દેવેન્દ્રને એમ કહ્યું કે, 'ત: શાશ્ર્વતમુલગનÇ '' એ પ્રતિજ્ઞાવચન છે, “ મનિનાદેતુત્વાત્ ’ એ હેતુવચન છે, તપ શાશ્વત સુખને આપનાર છે. કેમ કે, એનાથી કની નિરા થાય છે. યો યો મઁનિના હેતુઃ સઃ સઃ શ્વમુલનનઃ ચા સચમઃ” એ અન્વય દૃષ્ટાંતછે, જે જે કમની નિજ રાનેા હેતુ હાય છે તે તે શાશ્વતસુખને આપનાર હાય છે. જેમ-સંયમ, સંયમની માફક તપ પણ કર્મોની નિરાના હેતુ છે. એ ઉપનયવચન છે, આ કારણે તે શાશ્વત સુખ આપનારછે. આ પાંચ અવયવ વાકયરૂપ હેતુ છે. તપમાં શાશ્વત સુખ જનકતા વગર કર્મની નિર્જરા તરફ હેતુતા ઘટતી નથી આ કારણ છે. આ પ્રકારે નિમિરાજર્ષિ દ્વારા સુચિત હેતુ અને કારણથી સમજાવવામાં આવેલ ઈન્દ્રે ફરીથી તેમને આ પ્રકારે કહ્યું "પના અલ્ઝેગમનુÇ 'ઈત્યાદિ.
66
-
-
અન્નયા સ્થિવ-પાયિંત્ર હે પૃથ્વીપતિ ! અલ્ઝેમ્-બાયંધ્ન આ એક આશ્ચર્યની વાત છે કે જે આપ અનુય મોહ્ ચત્તિ-અદ્ભુતજાર્ મોનાન ચત્તિ વિદ્યમાન વિલક્ષણ ભાગાના - શબ્દાદિક વિષયને પરિત્યાગ કરી રહ્યા છે. અને ગત્ત તે જામે સ્થંત્તિ1-અસતઃ જામાનૢ પ્રાર્થસિ અસત્ – અવિધમાન અપ્રાપ્ત – સ્વર્ગ સંબંધી વિષયેાની ચાહના કરી રહ્યા છે. જો કે અલબ્ધ વિષયાદિકોની ચાહના સહુ કાઈ આ લેકમાં કરે છે. આથી આપમાં જોવામાં આવે તે એવી કોઈ આશ્ચર્યની વાત નથી, જે અહી' પ્રગટ કરવામાં આવેલ છે એના અભિપ્રાય એ છે ભાગાના ત્યાગ કરીને અવિદ્યમાન ભેગેાની પ્રાપ્તિ કરવા માટે જો કે એવુ` કેાઈ કરતું નથી પરંતુ આપ એવું કરી રહ્યા છે. આથી એવું સમજાય છે કે આપ વેળ વિત્તિ-- ડ્વેન વિન્યતે એ અપ્રાપ્તને પ્રાપ્ત કરવાની અભિલાષારૂપ સંકલ્પ દ્વારા વિશેષ રૂપથી ઠગઇ રહ્યા છે. આ પ્રકા રના સંકપેાથી જે જે ઠગાય છે તે તે કદી પણ સુખપૂર્વક રહી શકતા નથી. કેમકે, અપ્રાપ્તાની પ્રાપ્તિ થવાથી ફરી આ તેથી પણ અધિક કામાની પ્રાપ્તિ માટે ઉત્તરાત્તર અભિલાષાઓની ઉત્પતિથી એ પ્રકારના સંકલ્પાની પરંપરા બંધ થતી નથી. તેની ઉત્પત્તિ થતી જ રહે છે. તાત્પર્યં આનું એ છે કે, આપ સંકલપેાની આધીનતામાં ફસાયા છે, આથી અસત્ કામાની ચાહના કરી રહ્યા છે. જો આપનામાં વિવેક હેાત તે આ અપ્રાપ્તાની ચાહના આપને પ્રાપ્ત ભોગાથી છેડાવી શક્ત નહીં. ।। ૫૧ ।।
શ્રી ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૨
-
એવી ચાહના પરંતુ આશ્ચય કે, વિદ્યમાન પ્રયાસ કરે,
१७७