________________
ધમ્મિલ્લ-હિંડી
[ YE ]
ધસ્મિલ્લને પ્રહાર કરવા ઇચ્છતા છતાં તે હાથી તેમ કરી શકા નહીં. પછી સ્વચ્છ દે વનમાં વિચરવાને લીધે સુકુમાર-નહીં કેળવાયેલા શરીરવાળા તે હાથીને ધમ્બિલે છેડી દીધા, એટલે તીવ્ર ચિત્કાર કરીને વૃક્ષેાને ભાંગતા તે નાસી ગયા. ધમ્મિલ પણ હસીને રથમાં બેઠા, કમલસેના અને વિમલસેના ખૂષ વિસ્મય પામી.
પછી રથ આગળ ચાલ્યા, તા સામે જ અડદના મેટા ઢગલા જેવા શ્યામ, જળાશયાના અવડ કિનારા ઉપરના રાફડાએ તેાડવાની ક્રિયા વડે તીક્ષ્ણ શીંગડાવાળા, પેાતાના આગળની જમીન ખેાદતા, મેાટી કાયાવાળા તથા જેની નજર પડખે છે (વક્ર છે) એવા પાડાને જોયા. એટલે ધમ્મિલે વિચાર્યું કે, “ ઘેાડા ઉપર આક્રમણ કરવા માટે આ અહીં આવી પહેાંચે ત્યાર પહેલાં જ એને નસાડવાના ઉપાય વિચારું. ” આમ કરીને તે રથ ઉપરથી ઉતર્યાં; અને વૃક્ષાની એથે એથે પાડા ઊભા હતા તેની પાછળના ભાગમાં જઇને ઝાડીવાળા એક વિષમ ભૂમિભાગ ઉપર ઊભા રહીને તેણે સિંહનાદ કર્યાં. એટલે સિહના શબ્દથી ખ્વીનેલા તે પાડા ગુલ્મ, વેલીએ અને લતાઓનાં ઝુંડને પાતાનાં શીંગડાંના અગ્રભાગવડે ક્ષુબ્ધ કરતા નાસી ગયેા. મ્મિલ પણ પાછા આવીને રથમાં બેઠે.
પછી ઘેાડીવારે અનેક પ્રકારનાં શસ્ત્ર, ખડ્ગ, શક્તિ અને ઢાલ હાથમાં ધારણ કરતા, અનેક દેશની ભાષાઓમાં વિશારદ અને વેગથી આવતા ચાર લેાકેાને જોઇને કમલા તથા વિમલા કંપવા લાગી. ‘ ઠ્ઠીશા નહીં’ એ પ્રમાણે તેમને આશ્વાસન આપીને માની ખાજીમાં ધસ્મિલ ઊભા રહ્યો. હાથમાં ઈંડા લઇને દોડીને તે ઈંડાના એકજ પ્રહારથી ઢાલ અને શક્તિવાળા એક ચારને તેણે મારી નાખ્યું; અને તેની ઢાલ અને શક્તિ પાતે લઇ લીધી. આયુધ ધારણ કરેલા તેને જોઇને પેાતાના પરાક્રમનું અભિમાન રાખતા ખીજા શૂરવીર ચારા ત્યાં આવી પહેાંચ્યા, પણ ઢાલ ફેરવવાની પેાતાની કળાથી ધમ્મિલે તેમની વચમાં પેસીને તેમની ઉપર પ્રહારો કરતાં તે દિશા-દિશામાં વીખરાઈ ગયા, અને લક, શક્તિ, તામર વગેરે હથિયારી છેાડી દઇને નાસવા લાગ્યા. તેમને નાસતા જોઇને ગના કરતા તથા ‘ મારા! મારા !' એમ એલતે ચાર-સેનાપતિ આવી પહેાંચ્યા. જેણે ક્રિયાએ જીતી છે એવા ધમ્મિલે માયાથી તેને ભમાડીને તથા તેનું છિદ્ર-નબળાઇ જાણીને શિકતના એકજ પ્રહારથી મારી નાખ્યા. પેાતાના સેનાપતિને પડેલા જોઇને બાકીના ચારી પણ નાસી ગયા.
પછી ધમ્મિલ પાછા વળીને રથ પાસે આભ્યા, અને રથ ઉપર બેઠા. રોમાંચિત શરીરવાળી તથા પેાતાના ( ધસ્મિલ્લના ) ગુણુ વર્ણવતી કમલસેનાની વાતા તે સાંભળવા લાગ્યા. એટલે વિમલસેનાએ કહ્યું——
Jain Education International
46
मा मे दमगस्स कहं कहेसि, मा गेण्ह नाममेयस्स । जाणाम अहं अम्मो ! तुमं पि अच्छीहिं मा पेच्छ ॥
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
