________________
[ ૧૯૨ ]
વસુદેવ–હિંડી : : : પ્રથમ ખંડ :
શંકુ ઉપર જેવું આલંબન છે એવા શપથ આપણે એળગી જઇશુ. જ્યારે હાથે પરસેવા વળે ત્યારે તમારે તખરુનું ચૂર્ણ મસળવુ, એટલે તેની રુક્ષતાથી હાથને પકડવાને આધાર રહેશે; નહીં તેા પત્થરના શંકુ ઉપરથી હાથ લપસી જતાં ટેકા વગરના માણસનું અપાર પાણીવાળા છિન્નબ્રહમાં પડવાથી મૃત્યુ થશે. ” પછી અમે તેના વચનથી તુંખરું ચૂર્ણનું ગ્રહણ વગેરે બધુ કર્યું. અમે સર્વે શપથ ઊતરી ગયા અને જનપદમાં પહેાંચ્યા. ત્યાંથી અમે ઇષુવેગા નદી પાસે પહેાંચ્યા, ત્યાં મુકામ કર્યાં અને પાકાં વનફળ ખાધાં. પછી અમને માદકે કહ્યું, “ વૈતાઢ્ય પર્વતમાંથી નીકળતી આ ઇષુવેગા નદી અતાગ છે. જે તેમાં ઊતરે તે પાણીમાં ખેંચાઈ જાય છે. એમાં તીરછા માગે પણ ઊતરી શકાય એમ નથી. માત્ર નેતરના આધાર લઇને જ તેને સામે પાર જઇ શકાય એમ છે. જ્યારે ઉત્તર તરફથી વાયુ વાય છે ત્યારે, પતમાંથી વાતા પવનના એકત્રિત વેગને કારણે, મેાટી, ગાયનાં પૂછડાં જેવી ( અનુક્રમે પાતળી ) અને સ્વભાવથી જ મૃદુ અને સ્થિર એવી વેત્રલતાએ દક્ષિણ તરફ નમે છે. આ પ્રમાણે નમી જતાં તે ઇષુવેગા નદીના દક્ષિણ કિનારે પહોંચે તે વખતે તેમના આધાર લેવામાં આવે છે. આધાર લીધા પછી એ લતાએના ગાંઠાના મધ્યભાગ પકડી લેવામાં આવે છે. પછી જ્યારે દક્ષિણ તરફથી પા વાયુ વાય ત્યારે એ વાયુ વેત્રલતાઓને પાછી ઉત્તર કિનારે ફૂંકે છે. આ પ્રમાણે લતાઓના ગાંઠાની સાથે માણુસ પણ ઉત્તર કિનારે ફૂંકાય છે. તે કારણથી આ ગાંઠાએ પકડવામાં આવે છે. માટે તમે ( અનુકૂળ ) પવનની રાહ જુએ.
""
પછી માદકની સૂચનાથી અમે વેત્રલતાઓના ગાંઠાના મધ્યભાગ પકડ્યા, અને કેડ તથા માલ બાંધી લીધાં. સૂચના અનુસાર પવનની રાહ જોતા અમે દક્ષિણુના પવનથી આ તરફ ફૂંકાયેલી વેત્રલતાઓના આધારે ઉત્તર કિનારે જઇને ઊભા રહ્યા. વેત્રલતાઆવડે વિકટ એવા પર્વતના શિખરામાં શેાધ કરતા અમે રસ્તા ઉપર પહાંચ્યા અને ટાંકણુ દેશમાં પહોંચ્યા. ત્યાં અમે એક પહાડી નદીના કિનારા ઉપર રહ્યા અને સીમાડા ઉપર સાથે મુકામ કર્યા. ભામિયાની સૂચનાથી નદીના કિનારે જુદા જુદા માલ મૂકવામાં આળ્યે, એક કાષ્ઠરાશિ સળગાવ્યા અને અમે એકાન્તમાં ચાલ્યા ગયા. ધૂમાડા સહિત અગ્નિને જોઈને ટાંકણુ લેાકેા આવ્યા, માલ લીધા અને તેમણે પણ ધૂમાડા કર્યા. પછી ઊમિયાના કહેવાથી તેએ પેાતાના સ્થાને ગયા. તેમણે બાંધેલાં ખકરાંએ અને મૂકેલાં કળા સાર્થના માણસાએ લીધાં.
પછી સા સીમાડા ઉપરની તે નદીના કિનારે કિનારે આગળ ચાલ્યે અને અમે અજપથ આગળ પહોંચ્યા. ત્યાં વિશ્રામ લઇ આહાર કરીને ભેમિયાની સૂચનાથી આંખે પાટા બાંધીને તથા ખકરાએ ઉપર બેસીને બન્ને બાજુ છિન્ન કટકવાળા ( તદ્દન ઊભા અને સીધાં ચઢાવવાળા ) વજ્રકેટિસ'સ્થિત પર્વતને અમે વટાવી ગયા. ત્યાં ઠંડા પવનના ઝપાટા શરીરે લાગતાં બકરા ઊભા રહ્યા, એટલે અમે આંખા ખાલી નાખી. સપાટ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
